Hoe verloopt de borstvoeding tot nu toe?

De borstvoeding verloopt goed. Zelfs zeer goed nu! Ik geef het al drie jaar, maar het lijkt alsof ik het al heel mijn leven doe. Maar het is zeker alles behalve vlot begonnen. Ik had namelijk een zware en vermoeiende eerste bevalling. Ik wist ook nog niets over borstvoeding, ook al was ik "voorbereid" via de prenatale lessen (waar ze hooguit iets vertelden over aanleggen en wat de rol van colostrum was). Ik was dus enorm vermoeid na mijn bevalling waardoor de melkproductie heel traag op gang kwam. Op dat moment wist ik daar nog weinig van, dus ik kreeg vooral heel veel stress, was teleurgesteld en stapelde negatieve gedachten op in mijn hoofd, die uiteindelijk hun invloed hadden op mijn lijf, uiteraard.

De negatieve gedachten stapelden op in mijn hoofd.

Ik was echt zodanig gefrustreerd dat het niet lukte. Hoe vaak ik ook aanlegde, het hielp niet. Mijn borsten gingen er kapot van, en ikzelf nog meer. Met gekloofde en bloedende tepels bleef ik hardnekkig doorzetten. Het moest en zou lukken, godverdomme! Maar Leo kreeg koorts, waarschijnlijk omdat hij te weinig aansterkte. Dus beslisten ze om hem poedermelk te geven, zodat ik kon rusten, en toen startte mijn haat-liefdeverhouding met de kolfmachine. Het was mijn laatste sprankeltje hoop... Na lang doorzetten, zijn we eindelijk op dit punt geraakt. Het was een moeizame start, maar ik ben blij dat ik volgehouden heb.

Ik voed nog heel veel ‘s nachts, zucht! Luz, de baby, zoekt in haar slaap nog heel veel de borst. Zij slaapt ook naast mij (of op mij) al heel haar leven, dus dat maakt het wel gemakkelijker want ik moet nooit uit mijn bed komen. Soms kan ik wel echt heel vermoeid opstaan na een zeer actieve nacht of met veel nek-en rugpijn door al die speciale posities die ik dan aanneem om haar ‘s nachts beide borsten te kunnen aanbieden, zonder al te veel te bewegen.

Hoe vaak voed je gemiddeld per dag?

Overdag drinkt Luz nog minstens 3 keer. Ik ben vorige week terug beginnen werken na 1 jaar. Het wordt dus sowieso aanpassen voor ons beiden. Haar broer Leo drinkt alleen maar ‘s ochtends en ‘s avonds. Af en toe vraagt hij nog een voeding overdag of wanneer hij zich aan nieuwe dingen moet aanpassen, kan de frequentie omhoog gaan. Ik probeer naar hen te luisteren maar ook naar mijn eigen lichaam. Dat is belangrijk als je aan tandemvoeden doet.

Wanneer hij zich aan nieuwe dingen moet aanpassen, kan de frequentie omhoog gaan.

Gaf je moeder jou borstvoeding? En had dit een invloed op je eigen borstvoedingservaring?

Mijn moeder heeft mij borstvoeding gegeven, een paar maanden zegt ze, maar ik weet er zeer weinig over. Wij hebben daar niet veel over gesproken voor ik aan dit nieuwe avontuur begon. Nu pas komt dat af en toe ter sprake… dus neen, dat verhaal heeft geen invloed gehad op mijn borstvoedingsverhaal. Toch niet op een bewust niveau.

Hoe voelt het om borstvoeding te geven op een openbare plaats?

In het begin, toen ik Leo borstvoeding gaf, vond ik het ongemakkelijk om op openbare plaatsen te voeden. Ik wou mij altijd zo goed mogelijk verstoppen, zo weinig mogelijk opvallen, zo weinig mogelijk tonen… pff wat een gedoe. Nu voel ik mij keihard op mijn gemak. Zelfs nog meer dan dat, ik voel mij trots, ik ben fier. Ziet er iemand mijn borst? Tja, dat is de natuur. Niet? Ik trek mij daar niets meer van aan. Ik vind het super normaal en ik wil dat ook aan heel de wereld laten zien.

Ziet er iemand mijn borst? Tja, dat is de natuur. Niet?

Hoe kijk je naar je borsten? En is die blik veranderd sinds je borstvoeding geeft?

Ik kijk nu totaal anders (dan 3 jaar geleden) naar mijn borsten.

Ik heb mijn borsten nooit mooi gevonden. Voor mij waren ze altijd te groot, te dik, te lang, te hangerig, enzovoort. Ik heb ook al van heel jongs af aan striemen gekregen (die je bijna niet zag, maar ik zag alleen de striemen natuurlijk). Mijn borsten zijn ook altijd groot geweest en het is tot nu toe echt moeilijk geweest voor mij om goede bh’s te vinden. Zeker als je de mode een beetje wil volgen.

Ik kijk naar mijn borsten als twee machtige machines.

Maar nu kijk ik naar mijn borsten als twee machtige machines. Als een bron van liefde en verbinding. Als de kracht van de vrouw die wordt doorgegeven aan de kinderen. Mijn borsten zijn prachtig, die kunnen zoveel. Ik kijk naar mijn borsten en ik zie de natuur en de natuur is gewoon magisch, just perfect.

Moest er een toekomstige mama naast jou zitten, welk advies zou je haar geven?

Toekomstige mama: je weet echt niet hoe krachtig je bent. Wat voor prachtige machines je bezit. Geloof in je lichaam, je kan veel meer dan je denkt. Veel meer dan wat je zelf tot nu toe hebt gekend. Twijfel er niet aan, je lichaam is perfect en wij zijn hiervoor gemaakt. Levens creëren en groot brengen. Vergelijk je niet, elk lichaam is anders. Hou van je eigen perfectie.

Herinner je je een grappig moment tijdens het voeden?

Ja, elke keer als mijn kindjes op mijn borst steunen en de melk eruit vliegt, meestal in hun oog... (lacht). Dat gebeurde trouwens ook in het begin door de stuwing.

Welke rol speelt jouw partner in het verloop van de borstvoeding?

Mijn partner speelt de hoofdrol in het verloop van de borstvoeding. Vanaf dag één is hij er altijd geweest. Bijna elke dag gedurende 3 jaar. De eerste weken was hij daar met flessen water, drank en heel veel eten. Gedurende die zware, moeilijke, lange eerste nachten. En naargelang de borstvoeding vorderde, waren er andere momenten waar zijn rol cruciaal is geweest om te kunnen doorzetten. Emotioneel, als het wat minder ging of als ik het niet meer zag zitten, maar ook fysiek is hij er altijd geweest. Nu bijvoorbeeld is hij halftijds gaan werken en doet hij veel meer thuis zodat ik onze kinderen kan blijven borstvoeding geven. Zonder hem zou ik hier niet staan, echt niet.

Zonder hem zou ik hier niet staan, echt niet.

Wat is je favoriete borstvoedingshouding?

Liggend op mijn zij vind ik het chillst. Rugby houding deed ik graag als zij nog heel klein waren. Maar het liefst geef ik borstvoeding voorover hangend, zoals een echt dier. Ik heb daar toch wel iets mee, met die oermens, dat natuurlijke. Ik ben ook op handen en voeten bevallen. Zoals een dier, wat wij uiteindelijk ook zijn hé (lacht).

Het liefst geef ik borstvoeding voorover hangend, zoals een echt dier.

Waar zie je jezelf staan binnen dit en één jaar (als het op borstvoeding aankomt)?

Ik droom van betere nachten, en hopelijk geen nachtvoedingen meer. Met Leo ben ik daarmee gestopt vanaf 6 maand, dus nu is dit wel een groot verschil voor mij. Maar verder zal er niets veranderen volgens mij.

Vat jouw ervaring met borstvoeding samen in 1 zin?

Met kleine, voorzichtige en zeer pijnlijke stappen ontdekte ik een volledig nieuwe wereld, die gewoonweg magisch is.

Wil je graag nog iets kwijt?

De borstvoeding is heel moeizaam gestart bij mij. Ik ben ervan overtuigd dat het komt doordat ik slecht geïnformeerd was. Zelf had ik niets opgezocht van informatie, en de dingen die ik meekreeg uit de prenatale les hielpen me weinig verder. Ik ben er echt van overtuigd dat we meer tijd moeten stoppen in prenatale voorbereiding. Tijd is echt de oplossing voor vele problemen. Net hetzelfde met de start van borstvoeding in het ziekenhuis. Alles moet zo snel, ziekenhuizen moeten namelijk efficiënt werken. En dat bevordert nu eenmaal niet de start van de borstvoeding. Je hebt een rustige plaats nodig, veel tijd, geduld en liefde. Ook je bevalling heeft een invloed op je borstvoedingsverhaal. Heb je een lange, zware bevalling gehad, dan kan het zijn dat je lichaam iets meer tijd nodig heeft om melk aan te maken. Hier zijn we dus weer: tijd. En het is zo belangrijk dat borstvoeding gezien wordt voor wat het echt is: het meest natuurlijke gebaar van een moeder in de wereld. Je kind voeden, liefde geven, troosten en doen groeien.