Ze heeft mijn borst een tijdje ‘ti’ genoemd en ze had ook babygebaren geleerd voor melk. Toen ze dan steviger kon zitten, deed ze het gebaar en riep ze heel enthousiast ‘ti ti ti’.

Hier thuis heet het ‘boob’ drinken en dat zal Xylia dus vermoedelijk ook gaan zeggen.

Alice vraagt altijd om 'borsjt'. Geen Russische bietensoep, wel mamamelk. Sinds kort gaat dat ook heel vaak gepaard met 'deze' en een wijzend vingertje naar één van mijn borsten. Niet meer om het even welke 'borsjt' ik aanbied dus!

Alles wat goed is, is BUH. Boek, banaan, en borst.

Mijn partner is Mexicaan en onze zoon is in Mexico geboren. Bij ons thuis hebben we het dus over ‘chi-chi’ drinken.

Ik heb geen specifieke manier om naar mijn borsten te verwijzen, maar we grapten wel nogal vaak dat “den bar” open ging of dat ze “een dagschotel” ging eten. Of “al 19 maand (bellytime ingerekend) geef ik Zaza voedingsstoffen alsof het voor mezelf zou zijn”.

Hier praten we tegen César over mama’s melkfabriekje. En dat dit de beste fabriek van de hele wereld is.

Wil je melkje drinken?

Mijn vriend en ik zijn allebei nogal ‘goofballs’; we maken heel vaak flauwe mopjes of we verdraaien letters in woorden, zo zijn we ook op ‘mlekkie’ gekomen. Oorspronkelijk ‘melkje’, dan ‘melkie’ en dan naar ‘mlekkie’, heel raar, ik weet het. Meestal vragen we dus aan Rémi of hij mlekkie wil drinken, ofwel zeggen we titi drinken, ofwel ‘titi voor Rémiti’, nog een rare woordspeling van ons. Als we in gezelschap zijn dan houden we ons meestal wel in en vragen we gewoon of hij wil drinken.

We gebruiken geen heel specifieke termen hier. We zeggen denk ik vooral ‘wil je borstje?’ en ‘wil je je in slaap drinken?’. We grappen ook wel eens dat er slagroom uit mijn borsten komt.

Luz haar eerste woord is teta (Spaans voor 'tet'). Ik bén trouwens nog steeds teta als ik thuis kom en niet mamá… voor beide kindjes. Zucht.

I ask Nino if he wants "tetê", which we say in Portuguese for the breast!

Wij verwijzen naar borstvoeding als ‘titi’ of ‘titi drinken’. We gebruiken sinds kort ook terug baby gebaren en dus voor Lea gebaar ik daar dan ook iets bij zoals duimzuigen maar dan zonder mijn duim in de mond te steken. Ik breng mijn vuist met uitgestoken duim tot voor mijn mond en beweeg die dan op het ritme van ‘titi drinken’ naar voor en naar achter.

We noemen het meestal gewoon ‘drinken’, en als het over mijn borsten gaat zeggen we tegen Stella ‘boobies’. Mijn man zegt vaak ‘to the boobs’ als hij haar naar mij brengt om te drinken.

Toe toe is haar manier van vragen om te drinken. Toe toe als in, open. Mijn t-shirt of trui moet dus open zodat ze kan drinken.

Doordat ze zo ongeduldig “alles aanhapt” als ze honger heeft, hebben we Camille de bijnaam “zuigvisje” gegeven. Het begon als een grapje maar maanden later noemen we haar nog steeds zuigvisje, en zeggen we dat ze “erg zuigvisje is” als ze heel hongerig is. De voorbije weken begint ook het werkwoord “zuigvissen” zijn intrede te doen.