Hoe verloopt de borstvoeding tot nu toe?

Momenteel verloopt de borstvoeding heel goed, maar dat was zeker niet zo in het begin. Als het vlot begint te lopen, is borstvoeding zo gemakkelijk. Maar het proces ervoor vroeg bij mij toch enig doorzettingsvermogen. Ik had aan het begin van mijn borstvoedingsavontuur nooit gedacht dat het zo gemakkelijk en pijnloos kon worden.

De eerste dagen na de geboorte waren we bijna non-stop bezig met het onder de knie krijgen van de borstvoeding. Alles was zo overweldigend. Het is iets natuurlijk, maar dat wil zeker niet zeggen dat het allemaal zo vanzelf gaat. Gelukkig was ik me daar op voorhand van bewust, anders weet ik niet of ik het had volgehouden.

Het is iets natuurlijk, maar dat wil zeker niet zeggen dat het allemaal vanzelf gaat.

Er zijn voor mij drie zaken die er voor gezorgd hebben dat de start gelukt is. Eerst en vooral de hulp die ik ingeroepen heb van vroedvrouwen, mijn lactatiedeskundige en kraamhulp. In het ziekenhuis heb je maar op het belletje te drukken en staat er iemand klaar om je te helpen. Na een paar dagen ga je naar huis en sta je er alleen voor, terwijl het dan net begint. Rond dag 5 kreeg ik stuwing en wist ik echt niet wat er aan het gebeuren was. Door beroep te doen op hulp, kwam er elke dag wel iemand langs om me te helpen. En daarnaast was het mijn redding dat er de eerste dagen door de corona pandemie amper bezoek kon langskomen in het ziekenhuis. Zo kon ik elk uur (of soms elke 2 uur) op mijn gemak borstvoeding proberen geven, zonder dat ik me opgejaagd voelde door bezoek. En als laatste: doorzettingsvermogen en veel geduld!

Ik ben zo blij dat het uiteindelijk vlot loopt. Het is zo iets magisch, een pareltje van moeder natuur. Gewoon de gedachte dat mijn kindje al 7 maand lang heeft kunnen groeien van wat mijn lichaam te bieden heeft. Eigenlijk is dat echt een superkracht, een oerkracht en vooral zoiets natuurlijks.

Ik ben er ook van overtuigd dat de oxytocine die vrijkomt bij het geven van borstvoeding mij rechthoudt. Ik ben een persoon die altijd nood gehad heeft aan haar slaap. Ik had op voorhand wel wat schrik voor het moederschap en vooral wat de impact van al die slapeloze nachten zou zijn. Maar die schrik was voor niets nodig! Ik voel me eigenlijk weinig moe, ook al moet ik verschillende keren per nacht opstaan. Oxytocine zit daar wat mij betreft dus zeker voor iets tussen.

Hoe vaak voed je gemiddeld per dag?

Ik voed steeds op vraag, dit was tot 6 maanden om de 3 à 4 uur. Nu we met groenten- en fruitpap gestart zijn, is het overdag eerder rond de 4 à 5 uur.

Gaf je moeder jou borstvoeding? En had dit een invloed op je eigen borstvoedingservaring?

Mijn moeder heeft mij geen borstvoeding gegeven. Ze had een zware bevalling met keizersnede en kon de eerste 10 dagen niet uit haar bed door de pijn. Ze heeft het toen wel geprobeerd, maar aangezien de start niet zo goed verliep, had ze geen energie om er mee verder te gaan. Toen was er ook nog niet veel begeleiding op dat vlak. Mijn schoonmoeder heeft wel borstvoeding gegeven aan één van haar twee kinderen. Zij merkte daardoor zelf een groot verschil bij haar twee zonen. Mijn partner kreeg vroeger borstvoeding en was bijna nooit ziek, zijn oudere broer kreeg dat niet en was veel vaker ziek. Mijn schoonmoeder was ervan overtuigd dat dit mede dankzij borstvoeding was.

Mijn partner kreeg vroeger borstvoeding en was bijna nooit ziek, zijn oudere broer kreeg dat niet en was veel vaker ziek.

Het feit dat ik zelf geen borstvoeding kreeg, had eigenlijk geen impact op mijn beslissing om borstvoeding te geven. Ik hield ervan om in mijn zwangerschap uren op onderzoek te gaan en artikels te lezen over het moederschap. Hoe meer artikels en ervaringen ik las over borstvoeding, hoe meer ik versteld stond van alle voordelen die het heeft. Ik was me daar voorheen totaal niet van bewust. Daardoor was ik meer en meer overtuigd dat dit de juiste keuze zou zijn.

Door de ervaringen van zowel mijn moeder als schoonmoeder wist ik dat de start geen rozengeur en maneschijn zou zijn. In de literatuur lijkt het soms alsof alles van een leien dakje loopt. Er worden te weinig ervaringen gedeeld over hoe de start verloopt. De eerste dagen en weken zijn zeker niet rooskleurig en zorgen voor veel onzekerheid, pijn en leiden tot het gevoel dat het nooit zal lukken. Als je met een realistische ingesteldheid start aan borstvoeding, zal je het veel beter volhouden, denk ik. En als alles uiteindelijk vlot loopt, is het zo gemakkelijk en intens verrijkend.

Hoe voelt het om borstvoeding te geven op een openbare plaats?

In het begin had ik het daar heel moeilijk mee en gaf ik meestal borstvoeding met een borstvoedingsdoek. Op dit moment is dat volledig anders en neem ik die nog maar zelden. Hoe langer ik borstvoeding geef, hoe vlotter we beiden op elkaar afgestemd zijn. Vroeger was het nog klungelig en dat probeerde ik dus te verstoppen achter mijn doek.

Hoe kijk je naar je borsten? En is die blik veranderd sinds je borstvoeding geeft?

Ik had in mijn jeugd wel een complex omdat ik mijn borsten te klein vond. Door ouder en wijzer te worden, leer je jezelf appreciëren hoe je bent. Nu bewonder ik vooral wat mijn twee melkmachientjes kunnen! Er zijn ook zoveel fabels rond borstvoeding. Dat je bijvoorbeeld met kleinere borsten minder melkproductie hebt. Of dat je van borstvoeding hangborsten krijgt. Uit mijn persoonlijke ervaring, kan ik beiden dus volledig ontkrachten!

Er zijn ook zoveel fabels rond borstvoeding. Dat je bijvoorbeeld met kleinere borsten minder melkproductie hebt.

Moest er een toekomstige mama naast jou zitten, welk advies zou je haar geven?

Neem alle hulp aan die je kan! Vroeger bleven moeders thuis om voor hun kind te zorgen. In onze huidige maatschappij gaan we met twee meestal voltijds werken, willen we daarnaast ook nog hobby’s hebben en willen we vooral een goede ouder zijn. Soms is het een onmogelijke opdracht om al die ballen in de lucht te houden. Zoals ik laatst ergens las: je wil moeder zijn alsof je niet werkt en werken alsof je geen moeder bent. Alle hulp is dus welkom! Het blijft belangrijk dat je ook nog tijd vrijmaakt voor zelfzorg. En zoals het spreekwoord zegt: ‘It takes a village to raise a child’.

We willen moeder zijn alsof we niet werken en werken alsof we geen moeder zijn.

Herinner je je een grappig moment tijdens het voeden?

Grappig, maar op het moment zelf een beetje gênant. Als eerste uitstapje met ons drie zijn we gaan brunchen in Gent op een mooie zonnige dag. Dat werd dan ook mijn eerste borstvoedingsmomentje in het openbaar. Toen Aster begon te drinken, werd onze brunch net geserveerd. Daardoor was Aster even afgeleid en stopte hij met drinken, maar net op dat moment was mijn melk goed aan het stromen. Hierdoor spoot er opeens een fonteintje melk over de tafel, ik krijg nog steeds schaamrood op m’n wangen! Dat werd dus ook een reden om te beginnen voeden met een borstvoedingsdoek in het openbaar.

Welke rol speelt jouw partner in het verloop van de borstvoeding?

De eerste weken was mijn partner vooral mijn persoonlijke assistent, haha. Hij hielp me met de juiste houding, gaf me spullen aan en legde het borstvoedingskussen rond me. En vooral: hij steunde me mentaal enorm en was zo fier op me om wat ik deed. Het gaf me een heel warm gevoel zo aangemoedigd te worden door m’n omgeving.

Ik krijg momenteel vaak de opmerking of ik het niet jammer vind dat ik er ‘s nachts alleen voor sta, maar zo voelt het voor mij totaal niet aan. Ik ben ervan overtuigd dat wij er als vrouw beter tegen kunnen doordat ons lichaam meer oxytocine aanmaakt. En het lijkt me ook niet aangenaam om allebei moe te zijn. Dat wil niet zeggen dat ik hem ‘s nachts nooit wakker maak. Als ik echt te moe ben of gewoon eens geen zin heb, dan ververst hij de luier en houdt hij Aster nog even recht totdat hij een boertje laat. Als ik ‘s nachts meer moet opstaan, neemt mijn partner overdag dan wat meer taken op hem. Dit is een manier die voor ons perfect werkt.

Wat is je favoriete borstvoedingshouding?

Voor mij werkt de doorgeschoven Madonnahouding het beste. Al voed ik ‘s nachts ook wel eens in zijligging.

Waar zie je jezelf staan binnen dit en één jaar (als het op borstvoeding aankomt)?

Wat veel mensen niet weten is dat de WHO aanraadt om de eerste 6 maanden uitsluitend moedermelk te geven. En als het voor moeder en baby goed aanvoelt, dit te blijven geven tot 2 jaar, gecombineerd met andere voeding. Ik had eerst het doel voor ogen om 6 maand uitsluitend borstvoeding te geven. Dat is me al gelukt, yes!

Het is soms pittig om werk en afkolven te combineren, maar daar biedt het thuiswerken door corona wel een enorm voordeel. Tot zolang ik thuiswerk, wil ik graag borstvoeding blijven geven. Als we uiteindelijk allemaal terug fysiek naar het werk gaan, ga ik afwachten wat het geeft om effectief op het werk zelf af te kolven. Graag zou ik tot 2 jaar borstvoeding geven, eventueel gecombineerd met kunstvoeding. Maar ik ga vooral afwachten en kijken wat goed voor me voelt. Al heb ik ook wel wat schrik om te stoppen. Ik zou het heel jammer vinden aangezien we er beiden zo van genieten. Anderzijds vraag ik ook af wat er hormonaal gaat gebeuren als ik ermee zou stoppen.

Vat jouw ervaring met borstvoeding samen in 1 zin?

Borstvoeding is meer dan alleen maar voeden, het is een manier om intens te verbinden.