Ann is 26 jaar, woont in Fearn, Schotland, en is mama van Lotta, 4 weken jong.
Hoe verloopt de borstvoeding tot nu toe?
De borstvoeding verloopt een pak vlotter dan gedacht! Door goede vriendinnen in mijn omgeving te zien worstelen in de eerste weken van borstvoeden, had ik mezelf mentaal voorbereid op ‘het ergste scenario’. Daarbij had ik ook tegen mezelf gezegd ‘probeer het, en als het te lastig is, stop je gewoon’. Afgezien van een beetje kloven in de eerste dagen heb ik nooit last gehad. Ze hebben me altijd gewaarschuwd voor de combinatie borstvoeding + poedermelk en gezegd dat baby’s de borst dan niet meer goed nemen, maar hier heb ik zelf nooit iets van gemerkt. Lotta pakt alles, zolang er maar melk uit komt, of het nu de borst is of het flesje!
Hoe vaak voed je gemiddeld per dag?
Meestal geef ik een volledige voeding ‘s ochtends, wanneer ik opsta, en overdag ongeveer twee kleinere voedingen. Daarnaast geven we poedermelk en ‘s avonds krijgt ze dan weer een lange voeding om de spanning van mijn borsten te nemen en zowel Lotta als mezelf dat ontspannende gevoel te geven voor we gaan slapen. Af en toe komen er ‘s nachts of overdag nog wat kortere voedingsmomenten bij, afhankelijk van de situatie.
Gaf je moeder jou borstvoeding? En had dit een invloed op je eigen borstvoedingsverhaal?
Mijn mama heeft me borstvoeding gegeven tot ik drie maanden oud was, maar dit heeft echter geen invloed gehad op mijn eigen borstvoedingservaring. Mama vertelde wel eens dat ze dat leuk vond, maar ik heb het voeden van een baby altijd als iets praktisch gezien. Als borstvoeding vlot lukt en niet onpraktisch is, wou ik het zeker doen. Als het bij mij om een of andere reden moeilijker zou gaan of minder zou passen in mijn leven, had ik het niet gedaan. Het feit dat mama me dus borstvoeding heeft gegeven, had geen enkel effect op zelf al dan niet borstvoeding geven. Noch heb ik er een andere ervaring door.
Ik heb het voeden van een baby altijd als iets praktisch gezien.
Hoe voelt het om borstvoeding te geven op een openbare plaats?
Het voelt heel normaal en ik voel er absoluut geen schaamte voor. Toen ik afgelopen weekend mijn huilende baby borstvoeding gaf op het vliegtuig zag ik wel enkele mensen zuur naar me kijken. Ik trek me er niet veel van aan. Iedereen is ooit jong geweest en iedere volwassene heeft al wel eens een blote borst gezien; ze moeten er maar tegen kunnen.
Hoe kijk je naar je borsten? En is die blik veranderd sinds je borstvoeding geeft?
Ik heb altijd naar mijn borsten gekeken als iets ‘onpraktisch dat in de weg zit’, vooral tijdens het sporten en het werken. Ik was/ben dan ook dankbaar dat ik redelijk kleine borsten heb. Momenteel kijk ik meer praktisch naar mijn borsten, als iets waar melk uitkomt, maar tegelijkertijd heb ik het er soms lastig mee dat ze nu iets groter zijn en vind ik mijn grotere tepelhoven minder mooi. Stiekem kijk ik er naar uit om terug iets kleinere borsten te hebben.
Moest er een toekomstige mama naast jou zitten, welk advies zou je haar geven?
Geen druk op jezelf zetten, niet luisteren naar wat anderen zeggen dat je moet doen, en je gevoel volgen. Vooral geen druk zetten op borstvoeding geven. Het is zeker positief voor het kindje om borstvoeding te krijgen en colostrum wordt niet voor niets ‘liquid gold’ genoemd maar als het niet gaat dan gaat het niet. Of dat nu om fysieke, mentale of praktische redenen is of omdat het gewoon niet zo goed in je leven past: allemaal dik oké. Soms wordt er iets teveel druk gezet op borstvoeding geven, of iets te hard in die richting gepusht maar het is vooral belangrijk dat je doet waar je je zelf het beste bij voelt en dat je je goed laat informeren over de mogelijke opties.
Als het niet gaat, dan gaat het niet.
Persoonlijk ben ik enorm blij met mijn keuze van afwisselend borst- en flesvoeding en zou ik het zo opnieuw doen. Voor mij voelt het alsof ik het beste heb van de twee. Het dichte, warme contact van borstvoeden waardoor ik het gevoel heb een betere band met mijn dochter op te bouwen enerzijds, en anderzijds de praktische kant van de poedermelk waarbij mijn partner ‘s nachts even goed kan opstaan en haar eten kan geven en ik redelijk snel terug kan beginnen werken zonder te moeten afkolven.
Herinner je je een grappig moment tijdens het voeden?
Grappig niet echt, eerder een speciaal moment (al kunnen ze wel grappige, voldane gezichten trekken wanneer ze in slaap vallen aan de borst). Toen Lotta geboren was - na een lastige zwangerschap die eeuwen leek te duren, gevolgd door een zware, lange bevalling - had ik niet echt het gevoel dat ze mijn kind was en was de afstand tussen ons enorm groot. Ik wou haar de eerste uren niet vastpakken. Na drie uur, toen Gert en ik voor het eerst even alleen waren met Lotta, heb ik haar toch even bij mij genomen en merkte ik dat ze al snel op zoek ging naar ‘een borstje’. Net zoals lammetjes duwde ze met haar hoofd tegen mijn borsten om deze te stimuleren (wat ze nu trouwens nog altijd doet, enkel iets heviger). Ik kon dan ook niet anders dan haar toch eventjes mijn borst aanbieden, waaraan ze gretig begon te zuigen. Toen heb ik toch maar beslist eventjes te proberen volhouden met borstvoeding geven.
Net zoals lammetjes duwde ze met haar hoofd tegen mijn borsten om deze te stimuleren.
Welke rol speelt jouw partner in het verloop van de borstvoeding?
Ondanks het feit dat we allebei goed weten wat de voordelen van borstvoeding zijn, en ik de laatste jaren (diergeneeskunde)studenten leerde dat colostrum ‘liquid gold' of 'magic potion’ is voor pasgeborenen, heeft hij mee de druk van borstvoeding geven weggenomen. Sterker nog, tijdens een zeer zware zwangerschap heeft hij me aangemoedigd om flesvoeding meer naar voor te schuiven zodat hij de voedingen (vooral ‘s nachts) en de zorg voor ons pasgeboren kindje vooral op zich kon nemen en ik goed zou kunnen recupereren van de zware maanden en de bevalling. Vanaf tien dagen voor de bevalling zijn we begonnen met mijn colostrum te collecteren die in het ziekenhuis dan aan haar gegeven kon worden zodat ze toch zeker een beetje 'magic potion' binnen zou hebben als ik zou beslissen enkel voor poedermelk te gaan.
Momenteel neemt mijn partner alle nachtvoedingen op zich en dat heeft hij sinds haar geboorte gedaan. Af en toe maakt hij me ‘s nachts eens wakker en vraagt hij of ik haar eventjes aan de borst kan leggen voor haar een beetje te sussen terwijl hij een flesje maakt of gewoon voor haar een beetje extra melk te geven als ze na het flesje nog wat honger lijkt te hebben.
Wat is je favoriete borstvoedingshouding?
Ik geniet vooral van de ochtend- en avondvoedingen waarbij ik op mijn zij in bed lig en zij op haar andere zij naast mij ligt en aan een van mijn borsten hangt. Het is zo een ontspannen manier van voeding geven; ik kan zo vlot naar haar kijken, we hebben elk onze bewegingsruimte en hebben allebei onze armen vrij om elkaar aan te raken.
Waar zie je jezelf staan binnen dit en één jaar (als het op borstvoeding aankomt)?
Binnen een jaar zet ik waarschijnlijk lammetjes en kalfjes aan de borstjes van ooien en koeien maar heb ik zelf geen baby’tje meer aan de borst. Realistisch gezien ben ik binnen een jaar al een paar maanden geen borstvoeding meer aan het geven. Toen we voor een kindje gingen, hebben we als koppel gezegd dat het kindje in ons leven moet passen en niet dat wij ons aan haar leven moeten aanpassen. Ik begin terug te werken wanneer Lotta zes weken oud is en ik heb gisteren een weekje zeilen met vrienden vastgelegd waar ik Lotta niet op meeneem. Ik hoop nog een tijdje borstvoeding te geven in de eerste weken/maanden dat ik aan het werk ben, maar ik vermoed dat het tegen de zomer wel zal stoppen.
We hebben als koppel gezegd dat het kindje in ons leven moet passen en niet dat wij ons aan haar leven moeten aanpassen.
Vat jouw ervaring met borstvoeding samen in 1 zin.
Borstvoeding geven in combinatie met poedermelk heeft in mijn situatie voor een zeer ontspannende en aangename ervaring gezorgd.
Wil je ook graag jouw borstvoedingsverhaal in woord en beeld laten vastleggen? Boek dan een fotoshoot met Josefien