Hoe verloopt de borstvoeding tot nu toe?

De borstvoeding verloopt goed en is eigenlijk altijd vlot gegaan. Met uitzondering van het prille begin, dan had ik aan mijn linkerborst een kloof doordat Rover verkeerd aanhapte. Zo was het de eerste maand dus heel pijnlijk om te voeden. Ik begon elke voeding met de pijnlijke borst aan te bieden, en telkens in een andere houding, zodat ze goed kon genezen. Het was dan wel op de tanden bijten telkens hij aanhapte, maar elke dag ging het beter en werd het minder pijnlijk. Tussendoor smeerde ik er ook een crème op ter verzachting.

Buiten die ene kloof is alles altijd goed verlopen.

Buiten die ene kloof is alles altijd goed verlopen. Rover heeft een heel sterke zuigreflex, waardoor de productie ook snel op gang gekomen is. Hij drinkt ook telkens aan beide borsten. En tussen het wisselen door wordt hij ververst.

Hoe vaak voed je gemiddeld per dag?

Ongeveer 5 à 6 keer, met de nachtvoedingen inbegrepen.

Gaf je moeder jou borstvoeding? En had dit een invloed op je eigen borstvoedingservaring?

Mijn moeder gaf mij borstvoeding maar dat heeft niet echt invloed gehad op mijn keuze om zelf te voeden. We hebben er bijna niet over gepraat met elkaar. Het leek me gewoon iets heel logisch om borstvoeding te geven. Ik heb me wat geïnformeerd maar verder heb ik het gewoon op me laten afkomen.

Het leek me gewoon iets heel logisch om borstvoeding te geven.

Soms luisterde ik iets te letterlijk naar wat ze me zeiden. Zo was Finne haar zuigreflex in het begin niet zo stevig. Maar om de productie toch goed op gang te krijgen, hadden ze mij in het ziekenhuis aangeraden om na elke voeding te kolven, zo'n 20 minuutjes. Zonder nadenken bleef ik dit doen, dag en nacht. Tot de vroedvrouwen aan huis kwamen... Ik moest dit onmiddellijk afbouwen want zo kon ik wel 5 baby's voeden. Ik moet er nog vaak om lachen dat ik dit zo letterlijk bleef volgen, zonder nadenken.

Ik moest dit onmiddellijk afbouwen want zo kon ik wel 5 baby's voeden.

Hoe voelt het om borstvoeding te geven op een openbare plaats?

Zo vlak na de geboorte vond ik het best moeilijk om buitenshuis te voeden. Ook al had ik mijn dochtertje al borstvoeding gegeven, ik moest toch alles opnieuw ontdekken met Rover. In het begin ben je beide nog zoekende, en een beetje op de sukkel. Maar eens je elkaar gevonden hebt en die zelfzekerheid er weer is, heb ik er totaal geen probleem mee om in het openbaar te voeden. Afhankelijk van de plaats waar ik zit, zal ik me misschien een beetje afschermen, maar ik zal nooit een doek over hem leggen tijdens het voeden. Zo zie je ook niet goed hoe alles loopt. En los daarvan, ik schaam me er gewoon niet voor.

Ik schaam me er gewoon niet voor.

Hoe kijk je naar je borsten? En is die blik veranderd sinds je borstvoeding geeft?

Ja, die blik is veranderd. Na de eerste bevalling en borstvoedingsperiode waren mijn borsten zeker een cup verkleind, en ook wat slapper geworden. Dat vond ik toch moeilijk. Maar dat heeft me tegelijk niet weerhouden om opnieuw aan het avontuur te beginnen. Tijdens de borstvoedingsperiode vind ik ze terug mooi zoals ze waren voor de zwangerschappen, maar ik weet dat dit niet zo zal blijven. Ik vind dat lastig, maar ik probeer er ook het mooie van in te zien. Het doet me denken aan een zeer mooie periode in mijn leven, het is niet voor niets geweest.

Moest er een toekomstige mama naast jou zitten, welk advies zou je haar geven?

Doe waar jij je goed bij voelt. Laat je niks opdringen. Wanneer je niet overtuigd bent om borstvoeding te geven, of je staat er niet ten volle voor open, laat je dan ook niet pushen. Je zal je dan alleen maar opgejaagd of gefaald voelen wanneer het niet lukt. Ik zeg dit omdat ik mama's ken die zich bij de vraag naar voeding soms schuldig voelen wanneer ze geen borstvoeding geven. Ik vind het altijd jammer dat je je moet verantwoorden voor de keuze die je maakt voor je kindje, want die is nooit verkeerd.

Laat je niks opdringen.

Los daarvan kan ik het wel aan iedereen aanraden. Als je een beetje interesse hebt in borstvoeding, probeer het dan zeker. Het is zo mooi. Je hebt er heel intieme momenten door met je kindje, momenten die niemand anders kan ervaren. Je kind op die manier kunnen troosten, geeft je zo'n warm gevoel. En terwijl je aan het voeden bent, lijkt het alsof de hele wereld rondom jou stilstaat en niets anders er toe doet.

Terwijl je aan het voeden bent, lijkt het alsof de hele wereld rondom jou stilstaat.

Herinner je je een grappig moment tijdens het voeden?

De grappige momenten zijn er vooral wanneer hij goed aan het drinken is en hij toch plots beslist om de borst te lossen. Dan spuit er een fontein van melk alle kanten op en dat is toch altijd een beetje lachen.

In het begin wou de oudste dochter ook van dichtbij komen kijken wat er aan het gebeuren was en even voelen aan mijn tepel. Ze komt nu nog soms dicht bij me zitten als ik Rover eten geef. Niet altijd even handig maar wel heel lief.

Welke rol speelt jouw partner in het verloop van de borstvoeding?

Ze is mijn grootste steun en ze is van bij het begin heel erg betrokken bij de borstvoeding. Ze heeft me er nooit in gepusht of van het tegendeel proberen te overhalen maar ze heeft me in mijn keuze gesteund. Ook tijdens en na het voeden zal ze altijd voor ons klaarstaan, om snel een tetradoek aan te geven, of om na de voeding de pamper te verversen, of een boertje te laten komen.

Tijdens en na het voeden zal ze altijd voor ons klaarstaan.

In het begin vond ze het wel jammer dat zij onze dochter en zoon geen eten kon geven omdat ze ziet wat voor een waardevolle momenten het zijn. Maar zowel bij Finne als bij Rover heeft ze ook op dat vlak kunnen bijdragen, en sneller dan we hadden verwacht. Finne moest namelijk de eerste dagen kunstvoeding bij krijgen omdat ze niet voldoende zuigkracht had en dus niet voldoende melk uit mijn borst kon halen. En bij Rover had ik iets meer rust nodig waardoor zij dan een flesje afgekolfde melk kon geven terwijl ik nog wat kon bijslapen. Dat was toen zeer welkom.

Wat is je favoriete borstvoedingshouding?

Bij Finne was dat de rugbyhouding, ze hapte zo het beste aan en ik ben dit blijven doen. Tegen het einde gaf ik ook vaak al liggend eten. Ze had minder nood aan een boertje na het voeden waardoor ze zich in slaap dronk en kon blijven liggen.

Bij Rover is het de madonnahouding. Ik was ook eerst gestart met de rugbyhouding maar door de kloof heb ik moeten afwisselen en het is bij de madonnahouding gebleven. Ik vind deze ook leuker want zo ligt je kind dichter tegen je aan.

Waar zie je jezelf staan binnen dit en één jaar (als het op borstvoeding aankomt)?

Ik denk niet dat ik binnen een jaar nog borstvoeding zal geven. Ik wil er zelf geen termijn op kleven maar ik wil het niet tot het uiterste pushen. Met al een dochtertje van twee jaar, is het ook niet altijd even praktisch. Ook met mijn werk is het niet evident. Ik kan niet op eender welk moment kolven. Maar ik probeer er toch altijd een mouw aan te passen dus we zien wel hoe ver we geraken.

Vat jouw ervaring met borstvoeding samen in 1 zin?

Het ultieme mama-zijn moment!

Is er verder nog iets wat je kwijt wilt?

Bij mijn eerste zwangerschap was ik bang dat ik het mama-zijn niet zou voelen. Ik zat soms te huilen omdat ik zo bang was dat ik niet genoeg liefde zou hebben voor mijn kindje. De borstvoeding gaf mij de "verplichte" momentjes om echt dicht bij mijn kind te zijn en haar en hem zo beter te leren kennen. Niet dat ik me verplicht voelde om te voeden, maar wel om tijd te maken voor mijn kind. Een dag met een pasgeborene gaat soms zo snel en dan vergeet je al eens te genieten. Die voedingsmomentjes waren en zijn daar ideaal voor.

Borstvoeding gaf mij de "verplichte" momentjes om echt dicht bij mijn kind te zijn.