Evelien is 35 jaar, woont in Gent en is mama van Boris, 3,5 jaar en Sia, 12 weken jong.
Hoe verloopt de borstvoeding tot nu toe?
Vandaag loopt de borstvoeding zeer vlot en het zijn echt momenten die ik koester maar het was een zoektocht, net zoals bij haar grote broer. Ik had eerst kloven, waardoor ik even op tepelhoedjes moest vertrouwen, rond 6 weken had ik dan een borstontsteking en daarna nog eens spruw. Gelukkig heeft Sia hier minimaal last van gehad. Ik ben wel blij dat ik nu kan voeden zoals ik het me had voorgesteld namelijk pijnloos, op vraag en met vol vertrouwen.
Ik kan nu voeden zoals ik het me had voorgesteld namelijk pijnloos, op vraag en met vol vertrouwen.
Hoe vaak voed je gemiddeld per dag?
Toch nog een 8 à 9 keer. Ze drinkt om de 2,5 à 3 uur, ook ‘s nachts. Vooral in de vroege ochtend heeft ze er nood aan om met korte tussenpozen te drinken.
Gaf je moeder jou borstvoeding? En had dit een invloed op je eigen borstvoedingservaring?
Ik vond het wel fijn om te weten dat ik ook borstvoeding heb gekregen. Misschien dat het me onbewust wel beïnvloed heeft om ervoor te gaan.
Hoe voelt het om borstvoeding te geven op een openbare plaats?
Dat hangt er een beetje van af in welke compagnie ik ben. Als ik met dichte vrienden of familie in het openbaar voed, heb ik er weinig of geen probleem mee. Voor mensen die ik niet ken, schaam ik me niet echt. Als ik in gezelschap ben van minder bekenden, of in een werksituatie zit, dan vind ik het soms moeilijker omdat ik me dan afvraag hoe zij erover denken.
Hoe kijk je naar je borsten? En is die blik veranderd sinds je borstvoeding geeft?
Die blik is zeker veranderd. Je maakt met dat lijf een nieuw mensje, je brengt het ter wereld en met je borsten kan je het dan nog voeden ook. Als je er bij stilstaat is dat eigenlijk echt een wonder.
Mijn borsten zijn precies niet meer van mezelf. Ze zijn een middel geworden om mijn kinderen groot te brengen, te troosten, te liefkozen ... Je hele lijf eigenlijk. Tijdens de zwangerschap en daarna de borstvoeding staat dat lijf echt ten dienste van je baby. En zo hoort het biologisch ook. Het is soms een opgave om je daar aan over te geven.
Mijn borsten zijn precies niet meer van mezelf.
Het duurt een tijdje voor je weer in verbinding staat met jezelf als individu en er een goed evenwicht ontstaat tussen het mama-zijn en jezelf-zijn. Daar moest ik, vooral bij mijn eerste, Boris, toch aan wennen.
Moest er een toekomstige mama naast jou zitten, welk advies zou je haar geven?
Om boven alles je intuïtie te volgen, en daarop te (proberen) vertrouwen. Vrouwen brengen al eeuwen baby’s groot zonder de 1001 meningen op sociale media, dus je kan erop vertrouwen dat het kan. Neem de tijd om je baby’tje te leren kennen, dat kan even duren. Probeer je eigen grenzen aan te voelen en controleer genoeg bij jezelf of je er niet over gaat (of vraag aan je partner om dat te doen) én aanvaard alle hulp die je aangeboden wordt!
Ik heb het geluk een grote ‘momtribe’ te hebben waar ik terecht kan met vragen. Ook als het even minder gaat, kan ik dat met hen delen. Die herkenning is zo belangrijk. Een van mijn dichtste vriendinnen is nu ook thuis met een baby’tje van 4 maanden en we bellen bijna elke dag om tips te delen of gewoon te luisteren naar elkaar. Dat doet enorm veel deugd.
Ik heb het geluk een grote ‘momtribe’ te hebben waar ik terecht kan met vragen. Ook als het even minder gaat, kan ik dat met hen delen.
Herinner je je een grappig moment tijdens het voeden?
Grappig niet echt, maar soms lacht ze zo 'out of the blue' heel intens naar me tijdens het voeden. Ze kijkt dan in mijn ogen en geeft me de liefste glimlach. Dat is zo vertederend.
Welke rol speelt jouw partner in het verloop van de borstvoeding?
Hij heeft me gesteund in de momenten dat het minder ging, en nu is hij ook blij dat het zo vlot gaat. Hij weet namelijk hoe belangrijk het is voor mij.
Wat is je favoriete borstvoedingshouding?
Ik voed eigenlijk bijna altijd in de madonnahouding, of ‘s nachts liggend in bed. Overdag even gaan liggen vind ik eigenlijk ook wel fijn, maar meer omdat we ons dan kunnen afzonderen van de wereld in onze eigen cocon. Dus misschien is de vraag eerder 'wat is je favoriete plek om borstvoeding te geven?' Buiten in de zon met uitzicht op groen vind ik ook een verademing.
Waar zie je jezelf staan binnen dit en één jaar (als het op borstvoeding aankomt)?
Ik vrees dat ik dan al gestopt zal zijn. Bij Boris doofde het op 6 maanden uit. Ik was aan het werk, ook avonden, en was al snel zo vermoeid en zoveel ziek dat de borstvoeding er gewoon teveel aan was. Ik zou nu graag een jaar (of meer) halen maar ik vind de combinatie met werken, gezin en het leven de dag van vandaag enorm veeleisend.
Ik heb heel hard het gevoel dat je tegenwoordig moeilijk een carrière en een zachte (minder westerse) opvoeding kan combineren. Ik wil niet dat mijn kinderen van 8 tot 6 in de opvang zitten, maar tegelijkertijd wil ik wel nog iets betekenen in de wereld. Ik heb soms het gevoel te moeten ‘kiezen’ tussen mijn kinderen en een betekenisvolle bijdrage leveren aan de maatschappij en dat vind ik echt lastig. Ik wil niet kiezen. Als freelance zangeres heb ik ook niet echt een collega die alles een paar maanden draaiend houdt, dus ik sta nu in een soort spreidstand die zonder de steun van mijn mama en schoonmama echt niet mogelijk zou zijn. Tegelijk heb ik daarover een soort van schuldgevoel die ik bij veel mama’s herken en dat vind ik jammer.
Ik heb soms het gevoel te moeten ‘kiezen’ tussen mijn kinderen en een betekenisvolle bijdrage leveren aan de maatschappij en dat vind ik echt lastig. Ik wil niet kiezen.
Ik denk dat er nog een lange weg te gaan is... Als je kijkt naar Scandinavische landen is het daar veel normaler dat beide ouders even volledig op de kinderen gericht zijn, zonder dat dit een impact heeft op hun “economische” waarde. Dat klopt biologisch ook meer en je krijgt uiteindelijk meer weerbare en gelukkigere kinderen, die zich veilig voelen en op een gezonde manier kunnen teruggeven aan de maatschappij. De werk/leven balans is hier volledig ontregeld denk ik; ik zie zoveel mensen zichzelf voorbijlopen, en ik vraag me dan af of het niet anders kan.
Vat jouw ervaring met borstvoeding samen in 1 zin?
Zoeken naar vertrouwen en ontvangen van liefde en vertedering.
Wil je ook graag jouw borstvoedingsverhaal in woord en beeld laten vastleggen? Boek dan een fotoshoot met Josefien