Hoe verloopt de borstvoeding tot nu toe?

Bij Aurora, de oudste, was de start best pittig. Het was echt een leerproces. Het was zoeken naar de juiste manier om ze aan te leggen, ik kreeg last van tepelkloven, enzovoort. Ik ben zelf opgegroeid in een gezin met 6 kinderen. Mijn mama heeft al haar kinderen de borst gegeven. Ze werkte ook een tijdje als vrijwilliger voor VZW Borstvoeding. Binnen mijn gezin was borstvoeding geven dus altijd iets heel vanzelfsprekend, waardoor ik het een beetje onderschat had. Tegelijk gaf die achtergrond mij wel het nodige vertrouwen om bij problemen niet meteen op te geven. Ik had het gevoel dat ik er even door moest en dat het dan wel zou gaan. Rond 5 maand had ik dan effectief het gevoel dat het lukte en we er echt mee weg waren.

Binnen mijn gezin was borstvoeding geven iets heel vanzelfsprekend, waardoor ik het een beetje onderschat had.

Bij Lucia had ik me op voorhand al voorgenomen om van in het begin te focussen op goed aanhappen aangezien dat bij Aurora minder vlot verliep. Ze hapte telkens heel klein aan, en ik was al blij dat ze dronk, maar het zorgde wel voor problemen nadien. Bij Lucia ging het al vrij vlot van bij het begin, vanwege die andere aanpak.

Ik dacht altijd borstvoeding te geven tot zij of ik er genoeg van zou hebben, maar de zwangerschap besliste daar anders over.

Toen ik zestien weken zwanger was van Lucia, ben ik gestopt met borstvoeding geven aan Aurora. Het deed teveel pijn. Ik dacht altijd borstvoeding te geven tot zij of ik er genoeg van zou hebben, maar de zwangerschap besliste daar anders over. Toen Aurora na een aantal maanden ziek werd, vroeg ze plots terug om mamamelk. Na herhaaldelijk aandringen, kon ik haar verzoek niet meer weigeren, en vreemd genoeg was ze de techniek nog niet verleerd! Daarna zijn we dan terug even gestopt met borstvoeding geven. Toen werd Lucia geboren, en had Aurora ook terug interesse in de borst. Ze heeft wel aanvaard dat borstvoeding de enige voeding is die Lucia kan krijgen, en dat zij dus mooi haar beurt moet afwachten. Enkel 's ochtends is ze wat minder geduldig, als Lucia aan het drinken is dan zegt ze: "Ik wil nu mamamelk!".

Hoe vaak voed je gemiddeld per dag?

Aurora drinkt enkel nog 's ochtends, en Lucia ongeveer acht à tien keer per dag.

Gaf je moeder jou borstvoeding? En had dit een invloed op je eigen borstvoedingservaring?

Ik ben deel van een tweeling en wij hebben samen gedronken tot we 2 jaar waren. Dat was in de tijd van mijn mama speciaal, het was toen nog moeilijker dan nu om lang borstvoeding te geven. Ik ga er van uit dat mijn mama borstvoeding heel evident vindt, maar mocht het toch echt niet lukken om borstvoeding te geven zou ze dat ook zeker kunnen plaatsen.

Doordat ik samen met mijn zussen en broer in die cultuur ben opgegroeid waarin borstvoeding geven het normaalste van de wereld is, maakt dat meteen dat ik omgeven ben door een village die positief naar borstvoeding kijkt. Wanneer we met de familie samenzitten geeft dit vaak gezellige momenten, als we met enkele zussen samen zitten te voeden. En dan zien we ons mama van in de verte tevreden kijken.

Hoe voelt het om borstvoeding te geven op een openbare plaats?

Ik heb daar totaal geen problemen mee, dat is heel gewoon. Misschien dat ik in iets formelere momenten er meer bij stilsta, maar meestal vind ik dat heel normaal. Ik ben zelf heel sterk van het idee "mijn kind heeft voeding nodig en daar moet ik nu even mijn borst voor bovenhalen. Wil je die niet zien? Kijk dan de andere kant uit." Mensen ervaren soms dat hoe groter het kindje, hoe vreemder het is, maar ik heb dat zelf nooit zo ervaren. Tegenwoordig drinkt Aurora niet meer in het openbaar, dus hoe het voelt om een 3-jarige in het openbaar aan de borst te hebben weet ik niet.

Het is uiteindelijk maar een borst.

Sommige personen uit mijn omgeving geven borsvoeding onder een doek. Ik voel me zelf comfortabel genoeg om zo te voeden, het is uiteindelijk maar een borst. Ik ben ook wel te lui om elke keer zo een doek mee te sleuren en boven te halen. Ik kleed mij er naar om gemakkelijk en subtiel te kunnen voeden in het openbaar. Kleedjes met een hoge hals blijven dus jammer genoeg al even hangen in mijn kast. En heel af en toe durf ik een tetradoek gebruiken om mijzelf wat te bedekken.

Hoe kijk je naar je borsten? En is die blik veranderd sinds je borstvoeding geeft?

Ik heb altijd van mijn borsten gehouden. Door borstvoeding te geven is dat alleen nog maar versterkt. Ik had echt zo momenten waarop ik dacht: "Wauw, zot hoe ik puur met die melk een kind in leven kan houden." Aan de andere kant had ik soms het gevoel dat mijn kinderen mij zagen als "twee wandelende borsten" en mij ook enkel graag zagen daarvoor. Wat uiteraard niet zo is hé, maar die gedachte kon soms eens opkomen.

Moest er een toekomstige mama naast jou zitten, welk advies zou je haar geven?

Ik merk soms bij vriendinnen dat ze denken dat mijn borstvoedingsparcours vlekkeloos verloopt, maar ik wijs hen er toch altijd op dat het niet altijd van een leien dakje liep hoor. Wat advies betreft, zou ik zeggen: probeer het! En stel jezelf geen zware doelen voorop. Begin met dag één, en zie zo elke dag verder. Geef het colostrum mee na de geboorte, en dan zie je wel.

Wat advies betreft, zou ik zeggen: probeer het!

Ik moet toegeven dat ik het wel wat jammer vind als ik hoor dat mama's het niet eens willen proberen. Gewoon omdat ik zo sterk overtuigd ben van wat een wonderdrankje mamamelk is. Eens het goed op gang is, is het ook echt gemakkelijk. Geen gesleur met flesjes, ... . Als we gaan wandelen en ik ben water vergeten meenemen, hebben we altijd nog melk bij, super toch?

Herinner je je een grappig moment tijdens het voeden?

Goh, er zijn zoveel mooie kleine grappige momenten, melk dat ik in het gezicht spuit, als ze wat ouder zijn en allemaal verschillende houdingen aannemen, … 

Tandemvoeden is ook wel heel speciaal. Elke ochtend als Aurora komt drinken zeg ik haar van welke borst ze mag drinken. Vaak vraagt ze dan om eens van Lucia haar borst te proeven. Ze heeft het dan echt over haar borst en Lucia haar borst. Vaak geef ik dan even aan dat de borsten nog altijd van mij zijn.

Welke rol speelt jouw partner in het verloop van de borstvoeding? En welke invloed heeft het op jullie intiem leven?

Mijn partner heeft zelf tot zijn vijf jaar borstvoeding gekregen, dus voor hem was dat echt een evidentie. Naar mijn gevoel heeft, buiten die eerste weken wanneer alles wat gevoeliger is, de borstvoeding geen invloed op ons seksleven. Het ouderschap op zich vraagt natuurlijk meer energie waardoor de seks natuurlijk minder is, maar ik zou dat niet toekennen aan de borstvoeding.

Ik heb soms periodes dat ik echt "touched out" ben, elke aanraking is er teveel aan.

Het is wel belangrijk dat je partner begrijpt dat dit veel van je lichaam vraagt. Niet enkel fysiek, maar ook mentaal. Ik heb soms periodes dat ik echt "touched out" ben, elke aanraking is er teveel aan. Dan helpt het wel dat er bewust wat tijd voor mezelf is, dat ik bijvoorbeeld 's ochtends even alleen in bed kan blijven liggen slapen en hij de kindjes meeneemt. Ik hoorde ooit iemand zeggen "wij geven geen borstvoeding, zodat mijn man ook melk kan geven aan de baby". Wij zien het hier anders. Het enige dat de man echt niet kan doen voor de baby is borstvoeding geven, tenzij afgekolfde melk natuurlijk. Mijn man gaat dan al eens vaker een luier verschonen, de kinderen entertainen, ... .

Wat is je favoriete borstvoedingshouding?

Ik vind het vooral heel leuk om gewoon in bed neer te liggen, geen idee of dat een naam heeft. Maar zo op uw zij liggen en uw kindje dat naast je ligt in de veilige slaaphouding, samen gezellig in slaap vallen terwijl ze drinkt, heerlijk. Overdag voed ik bijna altijd in de madonna-houding.

Waar zie je jezelf staan binnen dit en één jaar (als het op borstvoeding aankomt)?

Ik hoop dat tegen dan Aurora gestopt is, voor Lucia zal het dan nog lang niet gedaan zijn. Al heb ik wel het gevoel dat zij minder 'borstverslaafd' is dan Aurora. Bij Aurora had ik echt momenten waarop ik het beu was, maar gezien zij zo verslaafd lijkt aan de borst, is het moeilijk om af te bouwen. Bij Lucia zal dat hopelijk anders zijn. Dus als zij geen interesse meer heeft, dan is dat maar zo. Soms verlang ik heel sterk naar het moment dat ik mijn lichaam niet meer moet 'delen', dat het weer helemaal van mezelf is. Maar langs de andere kant denk ik dat ik die borstmomentjes ook wel zal missen.

Vat jouw ervaring met borstvoeding samen in 1 zin?

Borstvoeding is puur natuur, heel logisch, maar daarom niet gemakkelijk.