Hoe verloopt de borstvoeding tot nu toe?

Het is helemaal anders gelopen dan ik had gedacht natuurlijk. Ik had me ook helemaal niet voorbereid omdat ik in mijn hoofd had dat ik borstvoeding ging geven en dat het zichzelf wel ging uitwijzen. Eigenlijk is dat vanaf minuut 1 dat ze is geboren helemaal anders gelopen.

Het is helemaal anders gelopen dan ik had gedacht natuurlijk.

Ze hapte niet aan, ze zocht niet naar de borst en de vroedvrouw die al heel wat ervaring had, zei direct dat het niet zou lukken. Ze heeft dan wat meegeholpen en geprobeerd maar het lukte nog steeds niet. Ik moest toen handmatig beginnen kolven om zo de eerste milliliters er uit halen en die met het cupje geven. Dat ging dan ook niet goed dus uiteindelijk is het een pipetje geworden en dat heeft mijn man gegeven. Dat overviel me wel, je wordt een beetje geleefd op zo’n moment. Ik moest dat dan ’s nachts ook doen want ze dronk niet van de borst en er moest melk uit komen.

Dat overviel me wel, je wordt een beetje geleefd op zo’n moment.

De dag erna vroegen we ons af wat we gingen doen en ik zei dat ik borstvoeding wou geven en dat er toch een kans was dat het ging lukken. Ze zeiden dan dat ik een kolf moest gaan huren want ik had dat uiteraard nog niet in huis aangezien ze zeggen dat je dat nog niet moet kopen als je zwanger bent. Mijn man is dan alles holderdebolder gaan halen bij de zorgwinkel. Toen ik na 24 uur thuiskwam ben ik gestart met elke drie uur te kolven. Daarna heb ik dan toch eens gebeld naar een osteopaat om te laten nakijken wat er mis was. Die zei dat Zoë “een klein mondje” had maar dat er op zich niks mis was. Ook een korter tongriempje maar op zich niets heel problematisch. Ook de vroedvrouw en huisarts bevestigden het verhaal van “een klein mondje”.

Na een paar weken ben ik dan ook naar een lactatiekundige gegaan en die zei dat ze toch een verkort tong- en lipriempje zag. Ik dacht dat het na de laserbehandeling allemaal ging opgelost zijn en dat ik ging kunnen stoppen met kolven maar dat was helaas niet het geval. Ik ben dus al die tijd om de drie uur blijven kolven met duizend wekkers op mijn gsm, dag en nacht.

Ik ben al die tijd om de drie uur blijven kolven met duizend wekkers op mijn gsm, dag en nacht.

Na zes weken werd het dan duidelijk dat het niet zou lukken om ze gewoon aan de borst te laten drinken. Ik heb ook geprobeerd met een tepelhoedje in het begin want zo dronk ze wel, maar niet voldoende om zichzelf te voeden. En dan na zes à acht weken werd duidelijk dat ik een fulltime kolver ging blijven en dat het dat ging zijn. Toen heb ik ook het tepelhoedje achterwege gelaten want dat was een vreselijk irritant ding.

Na zes à acht weken werd duidelijk dat ik een fulltime kolver ging blijven.

Ik denk dat ze dan na drie en halve maand uiteindelijk wel van mijn borst kon drinken voor een minuutje of twee maar ze was het flesje zodanig gewoon dat ze dat eigenlijk niet meer wou. Dan heb ik gezegd dat het genoeg was met mezelf te pijnigen en dat te blijven proberen. Toen heb ik de klik gemaakt en tegen mezelf gezegd “ik word en ben gewoon een fulltime kolvende mama” en sindsdien ben ik dat nog altijd.

Mijn voornemen was om het drie maanden te doen en dan vond ik dat ik alles gegeven had wat ik kon maar na die drie maanden ging het echt nog heel goed met mijn productie en wou ik toch nog een beetje langer kolven en dan is het zes maanden geworden. Dan was ik begonnen met afbouwen maar mijn productie bleef hetzelfde. Het is een beetje verslavend: ik kolf minder maar er komt even veel uit dus kan ik even goed verder doen. Nu denk ik om het verder te doen tot ze één jaar is.

Hoe vaak voed je gemiddeld per dag?

Nu kolf ik nog drie keer per dag. Dan heb ik genoeg om haar volledig te voeden en nog wat extra in te vriezen. Dus ik heb best wel een voorraadje.

Gaf je moeder jou borstvoeding? En had dit een invloed op je eigen borstvoedingservaring?

Mijn mama zei ze dat ze net hetzelfde had meegemaakt met mij, maar toen, 34 jaar geleden, gaven ze gewoon een flesje kunstvoeding in plaats van te starten met kolven. De eerste dagen in het ziekenhuis heeft ze wel nog gekolfd om te schenken aan de premature kindjes omdat ze veel productie had. Dan is ze thuis gekomen en dat was het. Ik ben volledig opgegroeid met kunstvoeding.

Ik ben volledig opgegroeid met kunstvoeding.

Het doet haar nu nog altijd hartpijn dat ze toen niet goed begeleid is om mij borstvoeding te kunnen geven. Toen ze dat vertelde, vond ik dat ik echt moest proberen om toch borstvoeding te geven. Het was echt een drijfveer om te blijven kolven want ik wou geen spijt krijgen achteraf. Mijn mama vindt het wel straf dat ik het al zo lang doe. Veel mensen reageren ‘hoe doet ge dat al zo lang? Da’s toch echt niet fijn!’

Veel mensen reageren ‘hoe doet ge dat al zo lang? Da’s toch echt niet fijn!’

Hoe voelt het om borstvoeding te geven op een openbare plaats?

Op dat vlak heb ik heel snel gezegd dat ik me niet wil vastbinden aan huis door het kolven. Kolven is eigenlijk juist hetzelfde als je kind voeden en je ziet er zelfs mogelijk nog minder van dus ik heb gewoon gekolfd waar ik was. De eerste keer was in een winkel in een pashokje met een zeteltje, dan eens in de auto voor ik ergens naartoe ging, toen eens als ik een koffie aan het drinken was.

Kolven is eigenlijk juist hetzelfde als je kind voeden en je ziet er zelfs mogelijk nog minder van.

Nu kolf ik letterlijk overal: op een feestje of in het park. Ik zou mijn kind daar ook hebben gevoed dus dan ga ik ook zorgen dat mijn kind voeding heeft op dat moment. De mensen merken het eigenlijk zelf niet op. Je hoort het wel, dus soms vragen mensen zich af wat het rare geluid is.

Nu kolf ik letterlijk overal: op een feestje of in het park.

Hoe kijk je naar je borsten? En is die blik veranderd sinds je borstvoeding geeft?

In het begin vond ik het wel cool dat mijn borsten zo enorm waren door de stuwing. Nu zien ze er uit als theezakjes na het kolven en als het bijna tijd is om te kolven staan ze weer wat voller. Het is wennen maar ik vind mijn borsten nu niet lelijker. Die zijn veranderd, net zoals mijn lichaam is veranderd door mijn kind. Ik ben heel trots op mijn lichaam. Ik ben ook heel blij dat ik met minimale moeite echt alles kan geven aan mijn kind omdat ik zo’n goeie productie heb.

Ik ben blij dat ik met minimale moeite alles kan geven aan mijn kind.

Moest er een toekomstige mama naast jou zitten, welk advies zou je haar geven?

Lees je in. Hoewel er heel weinig geschreven of verteld wordt wat je kan doen als het niet lukt. Want eigenlijk hoor je heel veel verhalen dat het niet goed lukt in het begin, maar uiteindelijk dan weer wel. Maar wat dan als het echt niet lukt en je toch beslist om te blijven kolven? Dat is een optie die precies zo weinig aan bod komt. Je vindt vooral info over kolven wanneer je terug aan het werk gaat. Maar als je een fulltime kolvende mama bent, dan draait alles rond dat kolven. Als je je kolf niet mee hebt op een daguitstap dan moet je terug naar huis.

Je vindt vooral info over kolven wanneer je terug aan het werk gaat.

Qua hoeveelheden bijvoorbeeld baseren ze zich ofwel op: je kind drinkt aan de borst en komt bij dus het is oké, of je kind drinkt zoveel flesjes van zoveel ml per dag maar qua moedermelk is dat niet duidelijk. Ook over hoe vaak je moet kolven om je productie op gang te houden, hoe bewaar je melk, hoe doe je alles praktisch als fulltime kolver… Je vindt er beperkte informatie over maar zeker niet genoeg. Ik heb een facebookgroep gevonden met allemaal fulltime kolvende mama’s en daar heb ik al mijn informatie uit gehaald: tips, tricks, schema’s, milliliters… er bestaat geen website, enkel op LLL is er beperkte informatie over fulltime kolven.

Ik miste een community of website waaruit blijkt dat er meer fulltime kolvende mama’s zijn zoals ik.

Ik miste een community of website waaruit blijkt dat er meer fulltime kolvende mama’s zijn zoals ik. Na acht weken heb ik wel een ‘pumping guide’ gevonden bij de vroedvrouwenpraktijk. Ik vond het jammer dat ik dat niet mee had gekregen met de prenatale lessen. Het cupje hadden ze wel uitgelegd maar dat was het dan ook. Daardoor was ik mentaal niet voorbereid op wat er ging gebeuren als het na dat cupje nog steeds niet lukte. Mijn man en ik hebben die eerste nacht letterlijk mijn borsten moeten masseren om er iets uit te krijgen. Dat is wel een shock want je bent er niet op voorbereid. Dat blijft me wel het meeste bij. Ik heb er heel veel energie en tijd in gestoken om alles uit te zoeken en dat was allemaal niet nodig geweest als ik de informatie meteen had.

De eerste drie maanden was het kolven echt heel zwaar en ik heb daar mentaal heel erg van af gezien.

De eerste drie maanden was het kolven echt heel zwaar en ik heb daar mentaal heel erg van af gezien, het is echt een rouwproces geweest. Nu is dat een deel van mijn dag en ben ik dat zo gewoon, maar in het begin was dat echt heel moeilijk. Voor mij is borstvoeding ‘een blauwe plek’ omdat ik het heel graag had gewild voor de innige band met mijn kind. Ik voelde me dan alsof ik gefaald had en ik mijn kind geen goede start had gegeven omdat iedereen mijn kind een flesje kon geven. Uiteraard bouw je ook een band op met je kind, maar die intimiteit van het voeden is weg. De eerste weken kolfde ik ook om de drie uur en dan gaf mijn man het flesje terwijl ik kolfde, dus dan was dat intiem moment van het flesje geven ook weg.

Herinner je je een grappig moment tijdens het voeden?

Ik was aan het kolven en mijn dochtertje had mij nodig en ik pakte haar op en legde haar neer. Ik was vergeten dat ik aan het kolven was en alles was er uit gelopen op mijn dochtertje en het speelkleed. Nu denk ik telkens ‘niet vooroverbuigen!’.

Welke rol speelt jouw partner in het verloop van de borstvoeding? En wat is de invloed op jullie seksleven?

Mijn partner steunt me enorm en heeft zich vanaf het eerste moment geëngageerd als beste papa. Het is geen papa die babysit op zijn kind maar wij doen 50/50 van de zorg. Hij heeft in het begin heel veel pampers gedaan, flesjes gegeven, het huishouden, rond gereden… dat was allemaal heel normaal. Hij ondersteunt mij echt. Hij vond het niet fijn om me te zien afzien en na drie maanden hadden we dan wel wat woorden rond het kolven want kunstvoeding was ook een optie voor hem. Ik wou dat echt niet, en intussen is het ook weer oké.

Heel sexy voel je je niet als je aan zo een kolf hangt.

Heel sexy voel je je niet als je aan zo een kolf hangt. Ons seksleven gaat op en af, intimiteit is er wel maar dat is nu ook anders omdat we apart slapen voor de nachten een beetje dragelijker te maken.

Waar kolf je het liefst?

De ochtend- en avondsessies zijn echt me-time en daar maak ik een fijn moment van met mijn favoriete serie, breien, een spelletje spelen, waardoor het kolven iets draaglijker wordt. Het fijne is dat ik dan ook even met rust gelaten word.

Waar zie je jezelf staan binnen dit en één jaar (als het op borstvoeding aankomt)?

Ik wil graag tot 1 jaar borstvoeding blijven geven. Ik denk dat ik dan mijn kolf echt wel beu ga zijn en ik ga beginnen afbouwen.

Hoe kijk je naar borstvoeding als je een tweede kindje zou krijgen?

Ik denk wel al ‘wat als het weer niet lukt?’. Ik ga me in de zwangerschap daar sowieso op voorbereiden door ook vanaf 37 weken een beetje te kolven. Het gaat me dan misschien mentaal minder een schok geven maar ik denk wel dat ik het heel jammer zou vinden moest het weer niet lukken.

Ik heb nooit gevoeld hoe het is, dat gevoel van borstvoeding geven en ik vind dat heel jammer.

Ik heb nooit gevoeld hoe het is, dat gevoel van borstvoeding geven en ik vind dat heel jammer. Ik vind dat heel mooi hé als ik mama’s dat zie doen maar anderzijds ben ik ook boos dat het mij niet gegund is om te voelen hoe het is. We zullen zien of het lukt of niet, het is ook wat het is. Ik weet niet of ik het kolven dan weer zo lang zou volhouden.

Vat jouw ervaring met borstvoeding samen in 1 zin?

Ik ben heel trots dat ik het kan.

Is er verder nog iets dat je kwijt wilt, dat je hierboven nog niet kon delen?

Ik hoop dat er ooit wat meer aandacht komt voor fulltime kolven. In Amerika is fulltime kolven echt een groot ding en bestaat er zo’n grote site met allemaal gepersonaliseerd materiaal en in België heb je dat totaal niet. Ik heb even gedacht om samen met enkele andere mama’s een website op te starten daar rond maar dat is heel veel werk.