Hoe verliep de borstvoeding tot nu toe? Waren er moeilijke momenten? En hoe ben je daar door geraakt?

​De borstvoeding verliep met ups en downs maar tegelijk was het ook zeer magisch. Mijn borstvoedingsverhaal begon zeer onwetend en vooral zonder verwachtingen of roze wolk. Het zwanger blijven verliep bij mij jammer genoeg niet van een leien dakje. Voor César kreeg ik twee miskramen waarvan één met veel complicaties en een lang herstelproces. Hierdoor verloor ik volledig het vertrouwen in mijn lijf. Ook de zwangerschap van César verliep niet zonder moeilijkheden. Ik moest 36 weken lang hormonen slikken en rusten. Ik was ontzettend bang om César te verliezen, waardoor ik mij heel lang niet wou hechten en voorbereiden op zijn komst. Vanaf het derde trimester begon het door te dringen dat ik deze keer misschien wel een groot wonder op de wereld ging zetten. Toen begon ik mij langzaamaan voor te bereiden en te informeren. Ik was steeds meer overtuigd dat ik alles zo natuurlijk mogelijk wilde en borstvoeding zeker een kans wou geven en alles op alles zou zetten om dit te doen slagen.

Na een lange arbeid van 2 dagen beviel ik uiteindelijk toch via een keizersnede. Mijn productie kwam onder andere hierdoor zeer traag op gang. César verloor de eerste dagen meer dan 11% van zijn geboortegewicht en moest bijgevolg kunstvoeding krijgen om aan te sterken. Gelukkig kreeg ik ontzettend goede hulp van de vroedvrouwen in het ziekenhuis. Om mijn productie op gang te brengen moest ik zeer intensief voeden en kolven, dag en nacht, de eerste weken. Na 4 dagen mocht ik stoppen met kunstvoeding en had ik voldoende productie om volledig over te schakelen naar borstvoeding.

​Dit moest en zou lukken.

​Eens thuis verliep de borstvoeding nog steeds niet optimaal. Ik kreeg kloven tot bloedens toe. Iedere voeding voelde aan als een marteling. De tranen sprongen tijdens het aanhappen in mijn ogen van de pijn tot mijn vriend en ikzelf midden in de nacht ons afvroegen of dit het wel allemaal waard was. En toen herinnerde ik de betekenisvolle woorden van mijn vroedvrouw tijdens een infomoment over borstvoeding: "Het moment waarop je denkt dat je niet meer kan en het genoeg is, net dan moet je doorzetten, en na dit kantelpunt zal alles gemakkelijker gaan en zijn er alleen maar voordelen aan borstvoeding." Door die woorden zette ik koppig door.

Dit moest en zou lukken. Ik haalde een grote lading Multi-mam borstkompressen en zalf in huis. Na 2 weken waren de kloven verdwenen en het genieten kon starten. De maanden daarna verliepen zeer vlot. Telkens probeerde ik een stapje verder te gaan in de wondere wereld van borstvoeding. In het begin kon ik enkel voeden in de zetel of in bed met behulp van mijn borstvoedingskussen. Vervolgens probeerde ik het eens op een stoel zonder kussen om uiteindelijk super fier te kunnen voeden in de vrije natuur. Borstvoeding hielp mij om terug vertrouwen te krijgen in het lijf dat mij diverse keren enorm teleurstelde. Het is een leerproces met vallen en opstaan waarbij ik mij na iedere overwinning super trots en sterk voel. Momenteel betekent borstvoeding voor mij pure ontspanning en tot rust komen. Het zorgt voor een intens sterke hechting met mijn zoontje.

Borstvoeding zorgt voor een intens sterke hechting met mijn zoontje.

​Hoe voelt het om borstvoeding te geven op een openbare plaats?

​Nu voelt het niet ongemakkelijk meer aan om borstvoeding te geven in het openbaar, al heeft dat wel een tijd geduurd vooraleer ik me comfortabel voelde in het bijzijn van anderen. Niet omwille van het voeden zelf maar ik voelde eerder schaamte om mijn 'geklungel' in het begin en zeer onnatuurlijke, kunstmatige houdingen zonder borstvoedingskussen. Maar, oefening baart kunst waardoor het me nu wel lukt om comfortabel te voeden. In het bijzijn van mensen die geen connectie hebben met borstvoeding, let ik er op dat ik een doek of een stukje van mijn bloes over César en mijn borst leg.

​Ik vond het heel ontspannend en bijzonder om borstvoeding te geven in een bos, of op het strand. Dat zijn mijn favoriete plekken. Het doet je extra stilstaan bij de kracht en magie die de natuur te bieden heeft.

​Hoe kijk je naar je borsten? En is die blik veranderd sinds je borstvoeding geeft?

Nooit stond ik echt stil bij mijn borsten. Sinds ik borstvoeding geef, zijn ze mijn favoriete lichaamsdeel geworden. Oké, met momenten hangen ze wat door, maar hoe wonderlijk is het niet dat ik met mijn borsten alles kan geven wat mijn zoontje nodig heeft de eerste maanden van zijn leven om zich te ontwikkelen. En als ze nadien hun oorspronkelijke vorm niet meer terugkrijgen, blijven ze voor altijd een mooie herinnering aan een intens liefdevolle periode uit mijn leven.

​Hoe wonderlijk is het niet dat ik met mijn borsten alles kan geven wat mijn zoontje nodig heeft?

​Moest er een toekomstige mama naast jou zitten, welk advies zou je haar geven?

Wees vooral lief voor jezelf! Volg je eigen buikgevoel en doe alleen dingen waar jij je zelf echt goed bij voelt en die passen bij je eigen karakter en levensstijl. Durf je eigen grenzen te verleggen want het is een leerproces met zoeken, vallen en opstaan. Sowieso krijgen veel mama's te maken met reacties als 'Geef je nu nog altijd borstvoeding?' of 'Moet je nu nog altijd om de 2 uur voeden elke nacht? Je zou beter overschakelen naar flesvoeding, dan zal hij wel beter slapen...'.

​Laat je omringen door de juiste mensen met een positieve ingesteldheid tegenover borstvoeding en laat de negatieve reacties of goed bedoelde commentaren voor wat ze zijn. Iedere mama en baby zijn immers uniek en dat maakt het ook leerrijk. Ik kan heel goed begrijpen dat borstvoeding niet voor iedereen is weggelegd en voel je daar dan ook niet schuldig om. Het belangrijkste dat een baby nodig heeft is onvoorwaardelijke liefde.

​Hoe lang wens je borstvoeding te geven?

​Momenteel heb ik het geluk dat ik nog tot januari in ouderschapsverlof ben. Hierdoor kan ik nog drie maanden intens blijven moederen en hoop ik zeker tot dan borstvoeding te geven.

​Hoe alles zal lopen eens ik terug aan het werk ben, dat zie ik dan wel weer. Ik zal er geen tijdstip op kleven want dat zorgt alleen maar voor druk en misschien teleurstelling. Wat ik wel zeker weet, is dat ik nog lang emotioneel niet klaar ben om te stoppen met borstvoeding. Ik geniet er nog te hard van. Ons verhaal zal ten einde lopen wanneer mijn buikgevoel zegt dat het tijd is om te stoppen of als mijn productie beslist ermee op te houden.

​Herinner je je een grappig moment tijdens het voeden?

​Thuis draag ik meestal een losse bloes met een borstvoedingsbeha eronder. Mijn zoontje drinkt nog steeds zeer frequent en ik voed vooral op vraag en aanbod en niet volgens een vast ritme. Hierdoor loop ik het merendeel van de tijd rond in huis met mijn bloes wagenwijd open. Plots ging de deurbel en deed ik de deur wat gehaast open. Alleen was ik even vergeten hoe halfnaakt ik erbij liep. Oeps! Dat was even een beetje gênant maar achteraf ook wel grappig.

​Welke rol speelt jouw omgeving (vrienden, familie,...) bij het geven van borstvoeding?

​De belangrijkste steun is die van mijn vriend. Toen de borstvoeding nog niet vanzelf liep, hielp hij mij bij het aanleggen, aanhappen, huishoudelijke taken en hij gaf me vooral mentale steun. Ik had het geluk om samen zwanger te zijn met enkele vriendinnen die nu ook borstvoeding geven. Met hen kan ik ervaringen en handige tips uitwisselen. Verder doe ik vooral mijn eigen ding en vertrouw ik op mijn intuïtie bij het geven van borstvoeding.

​In welke houding geef je het liefst borstvoeding?

​Mijn favoriete houding blijft toch nog altijd de Madonnahouding met behulp van het borstvoedingskussen. Ik vind het de meest gezellige houding. Vaak na het voeden in deze houding valt mijn zoontje in slaap en word ik zo even 'verplicht' om te rusten. Het is echt ons momentje waarbij we intens met elkaar verbonden zijn. Daarnaast daagde ik mezelf tijdens de shoot uit om rechtopstaand te voeden in de zee. Nog nooit voelde ik me zo sterk en fier op mijn zoontje en mezelf. Daarom voeg ik hem ook graag toe aan mijn favoriete houding.

​Het slagen van de borstvoeding bracht het vertrouwen in mijn lijf terug.

​Heeft borstvoeding een invloed op jouw vrouw-zijn gehad?

​Zoals eerder beschreven voelde ik me omwille van mijn miskramen, moeilijke zwangerschap en bevalling echt een beetje gefaald als vrouw. Het slagen van de borstvoeding bracht het vertrouwen in mijn lijf terug. Het is iets waar ik me ontzettend trots over voel en me op en top vrouw doet voelen.

Vat jouw ervaring met borstvoeding samen in één zin.

​Zo dankbaar dat ik heb doorgezet op het moment dat ik het eigenlijk wou opgeven want eens je het onder de knie hebt, is het puur genieten en verbinden met jezelf en je kindje.

​