Magaly is 32 jaar en woont in Dendermonde. Ze is mama van Maya, 2 jaar en op het moment van interviewen is ze vijf maanden zwanger van een tweede kindje (de foto's werden deze zomer gemaakt tijdens een minisessie). Ze is administratief bediende als beroep.

Leestijd: 10 minuten

Hoe is de borstvoeding voor jou verlopen?


De start van de borstvoeding was pittig. De bevalling was niet makkelijk en had heel lang geduurd. Er zijn zaken gebeurd die voor mij traumatisch waren en waardoor ik erna met PTSS (Post Traumatisch Stress Syndroom) heb geworsteld. In het ziekenhuis zijn we opgestart met de borstvoeding en eerst had ik het idee dat er een goede aanhap was en iedereen bevestigde dat ook. Maar dan kwam er na vier dagen een vroedvrouw binnen die zei dat de baby helemaal niet aan het drinken was en dat ik moest beginnen kolven. De kinderarts zei ook dat ik zeker maar 8 keer per dag borstvoeding mocht geven omdat zij veel te veel mama’s zag terugkeren die het niet meer aankonden. Dat advies heb ik wijselijk in de wind geslagen.

De kinderarts zei dat ik zeker maar 8 keer per dag borstvoeding mocht geven.

Ik had heel veel pijn bij het voeden. Mijn vroedvrouw had me snel een tepelhoedje aangeraden waardoor het dan gelukkig beter ging. Ik had op dat moment ook contact opgenomen met een lactatiekundige om het tongriempje eens te bekijken. Dat leek wel oké en de conclusie was dat ik vasospasmen had. Dat wil eigenlijk zeggen dat je vaatkrampen krijgt in je tepel waardoor je dan pijn hebt bij voeden. Desondanks bleek na een controle bij Kind & Gezin dat ze toch te fel gezakt was op de curve. Ze kreeg niet genoeg binnen volgens hen. Ik werd daar super emotioneel van. Ik wou zo graag lang voeden. Uiteindelijk kon ik met hulp van de LLL-groep en een lactatiekundige na vijf maanden eindelijk pijnloos beginnen voeden. Ik heb me er super hard voor moeten inzetten maar ik was ook heel vastberaden.

Ik heb me er super hard voor moeten inzetten maar ik was ook heel vastberaden.

Mede door hoe de bevalling gelopen was, wou ik echt bewijzen dat ik dit wel kon. De goedbedoelde commentaren om toch een flesje te geven voor mijn eigen rust, had ik niet nodig. Ik wou het echt graag zelf doen. Dus toen het pijnloos werd, was ik zo opgelucht. Op zes maanden kwamen dan wel de tandjes, maar los daarvan is de borstvoeding verder goed gegaan. Toen ze na een jaar en drie maanden op de crèche haar fles weigerde, ben ik gestopt met kolven. Ik had ook niet zo'n hoge productie dus vulde al aan met alternatieven zoals amandelmelk.

Ik ga toch door een kleine rouwperiode.

Ik ben nu opnieuw zwanger, en sinds december is ze beginnen afbouwen. Één van de laatste keren was ze aan de borst in slaap gevallen en dat was wel fijn. Toch vind ik het einde moeilijk omdat ik het haar heel hard gegund had om te blijven drinken zolang ze zelf wou. Het is niet dat ik echt intens verdriet heb, maar ik ga toch door een kleine rouwperiode. Had ik toch meer moeite moeten doen? Ik vind het jammer dat het door een ‘externe’ factor is moeten eindigen, maar misschien had ik het ook wel erg gevonden als ze uit zichzelf had willen stoppen. Nu vraagt ze soms 's avonds nog naar de borst, maar ze hapt aan en lacht dan eens. Ik denk dat ze de techniek al verleerd is.

Hoe vaak voed je gemiddeld per dag?

Daar was eigenlijk echt geen lijn in te trekken. In het begin heb ik dat wel goed bijgehouden omdat ze in het ziekenhuis hadden gezegd dat ze niet goed dronk en omdat de aanhap pijn deed. In het begin was dat dus zeker meer dan twaalf keer per dag en zeker niet zoals de kinderarts aanbeval slechts acht keer. Ze zei dat met goede bedoelingen maar eigenlijk vind ik dat borstvoedingsonvriendelijk advies.

Gaf je moeder jou borstvoeding?

Ik ben de jongste van drie waarvan ze enkel mij drie weken borstvoeding heeft gegeven. Ze heeft mij altijd verteld dat haar melk op was, maar ik veronderstel dat de ondersteuning in de jaren 90 ook niet gigantisch groot was. We weten nu beter met alle informatie die er voorhanden is. 

Ik vond het wat onwennig om te voeden in de omgeving van mijn familie.

Ik vond het wat onwennig om te voeden in de omgeving van mijn familie. Ze hebben er zeker nooit iets verkeerd van gezegd maar ik denk dat dat voor hen wel behoort tot één van de dingen die ze dertig jaar geleden anders deden. Zij hadden bijvoorbeeld ook nog nooit gehoord van skin-to-skin of 'the golden hour'.

Hoe voelt het om borstvoeding te geven op een openbare plaats?

Maya is midden corona geboren dus in het begin was het dan natuurlijk altijd thuis. Bij familie zette ik me gewoon op een stoel die ik een beetje had omgedraaid en daar heb ik eigenlijk nooit commentaar op gekregen. Op vakantie heeft ze ook heel vaak aan het zwembad gedronken. Maar het blijft zo dat ik in mijn directe omgeving grotendeels een buitenbeentje ben als het aankomt op borstvoeding, mild ouderschap en afgestemd opvoeden.

Ik vind het heel belangrijk dat je samen met andere mama’s kan voeden en je ervaringen kan delen.

Ik voel heel veel passie voor borstvoeding, het is soms echt zwaar en ik ben zo blij dat ik het ben blijven doen. Ik ben dus heel blij dat ik kan helpen met het organiseren van Voeding in Verbinding. Ik vind het echt heel belangrijk dat je samen met andere mama’s kan voeden en je ervaringen kan delen.

Hoe kijk je naar je borsten? En is die blik veranderd sinds je borstvoeding geeft?

Ik heb sowieso al iets grotere borsten dus heel ‘perky’ naar boven wijzend zijn die nooit geweest. Veel veranderd qua vorm zijn ze niet, maar wel wat aangepast in maat. Maar ik ben vooral trots op mezelf en mijn borsten. Zeker na de moeilijke bevalling waar er beslissingen over mijn lichaam zijn genomen waar ik zelf geen toestemming of inspraak in had, wat ik heel moeilijk vond.

Borstvoeding geven was een deel van mijn mentaal herstel.

Borstvoeding geven was een deel van mijn mentaal herstel. Het is mijn lichaam, mijn keuze en ik voed daar mijn dochter mee en ik zie ze dan groeien op mijn melk. Ik heb zes maanden exclusief borstvoeding gegeven en dat heeft me echt geholpen om positief naar mijn borsten te kijken.

Moest er een toekomstige mama naast jou zitten, welk advies zou je haar geven?

Laat je vooral goed informeren, denk ik. Ik had een zwangerschapscursus gevolgd bij de vroedvrouwenpraktijk met een les borstvoeding en heb me verder goed laten begeleiden. Ik kon bijvoorbeeld niet goed de gevolgen van het tepelhoedje op lange termijn inschatten. Ik was super vastberaden om dit op langere termijn te doen zeker als ik dan weet wat de voordelen ervan zijn. Het ontdekken van een groep met informatie heeft mij heel veel geholpen om mij niet alleen te voelen en om oplossingen te zoeken voor de problemen die ik ervaren heb. Als je het niet ziet doen of aan iemand raad kan vragen dan krijg je geen informatie.

Als je het niet ziet doen of aan iemand raad kan vragen dan krijg je geen informatie.

Toen ik beviel had ik wel enkele vriendinnen die borstvoeding gaven maar meestal maar tot drie maanden en soms was er eens een uitschieter die tot zes maanden voedde, dus ik voelde wel snel dat ik daar de uitzondering in zou zijn. Ik was blij dat ik de groep van LLL (La Leche League) had gevonden om wat steun te krijgen en te merken dat er nog andere mensen zijn die lang voeden en de voordelen ervan naar waarde schatten. 

Herinner je je een grappig moment tijdens het voeden?

Ik denk dan aan het typische onderspuiten van het gezichtje met melk, of de heerlijke "melkcomagezichtjes". Ze heeft mijn borst een tijdje ‘ti’ genoemd en ze had ook babygebaren geleerd voor melk. Toen ze dan steviger kon zitten, deed ze het gebaar en riep ze heel enthousiast ‘ti ti ti ti’.

Welke rol speelt jouw partner in het verloop van de borstvoeding?

Mijn partner heeft een heel belangrijke rol gespeeld. Toen ik net lid was van LLL mochten mannen nog geen lid worden. Ik haalde daar heel veel informatie uit en dat ontbrak dan wel wat voor hem. Het was voor hem dus ook moeilijk om actief mee te denken, zeker in die periode toen hij zag dat ik zoveel pijn had. Voor de rest is mijn partner altijd zeer ondersteunend geweest. Hij wou gerust ook eens een afgekolfd flesje geven zodat ik eens kon doorslapen, maar dat voelde voor mij niet zo fijn.

Zonder hem zou het zo veel moeilijker zijn geweest om het vol te houden.

Hij bracht ook altijd eten en drinken en alles wat ik nodig had tijdens het voeden. Hij werd vaak ‘s nachts mee wakker, zeker tijdens de periode dat ik heel hard op de aanhap moest letten. Zonder hem zou het zo veel moeilijker zijn geweest om het vol te houden.

Had de borstvoeding een invloed op jullie seksleven?

Ik denk niet dat de borstvoeding per se een impact heeft gehad op ons seksleven, maar wel het ouderschap zelf dat je volledig overvalt en waar je beide moe door bent. Je hebt een bevalling meegemaakt die niet zo gemakkelijk was… Ik denk dat de borstvoeding echt wel een deel van het mentale herstel was, dus het zou eerder ons seksleven op dat vlak bevorderd hebben in plaats van verhinderd.

Wat is je favoriete borstvoedingshouding?


Ik heb heel lang gewoon in madonnahouding gevoed en ook een aantal keren rugby, maar op termijn werd dat ook wel gewoon zijlig, mega chill, zo zeker met een peuter. Op termijn ook met de beentjes op de schoot. De houding waarbij je een klein beetje achterover ligt, heeft voor mij echter nooit gewerkt, ik wist niet goed wat ik moest doen met haar hoofd en het leek soms alsof ze met haar neusje aan het verdrinken was in mijn borst.

Wat is je doel bij het volgende kindje?


De kans dat dit de laatste baby wordt, is wel bestaande dus sowieso gewoon totdat hij of zij wil afbouwen. Als Maya nog wil drinken na de bevalling, dan doe ik dat met veel plezier. Ik zou het heel fijn vinden om te tandemvoeden maar ik vrees daarvoor omdat ze de techniek kwijt lijkt te zijn.

Vat jouw ervaring met borstvoeding samen in 1 zin?


Borstvoeding geven is één van de moeilijkste, mooiste dingen die ik ooit deed.

Is er verder nog iets dat je kwijt wilt, dat je hierboven niet kon delen?

Voeden In Verbinding komt er weer aan en ik vind het super belangrijk om mama’s met elkaar in verbinding te brengen zonder dat het per sé moet genormaliseerd worden of dat iedereen lang borstvoeding moet geven. Mama's mogen doen waar ze zich goed bij voelen maar de voordelen van borstvoeding mogen best wat meer gekend zijn.

Ik vind het super belangrijk om mama’s met elkaar in verbinding te brengen.

Er mag vanuit het beleid wat meer ingezet worden op borstvoeding. Je hebt bijvoorbeeld slechts 9 maanden borstvoedingsverlof wetende dat de WHO aanraadt om tot 2 jaar te voeden en dat op 9 maanden je productie ook nog niet volledig gestabiliseerd is. Als ik een droom zou mogen uitspreken, dan hoop ik dat wanneer mijn dochter ook mama zou worden, er meer op borstvoeding zal ingezet worden, want hoeveel vrouwen stoppen er niet omdat ze terug moeten gaan werken? Kolven op het werk is echt geen cadeau.

Er mag vanuit het beleid wat meer ingezet worden op borstvoeding.

Als we dan echt van een grote, ideale wereld uitgaan dan neig ik ook meer naar een Noors model waarbij beide ouders meer ouderschapsverlof hebben en er meer financiële mogelijkheden zijn, zodat je helemaal kan inzetten op de borstvoeding op vraag. 

Wil je ook graag jouw borstvoedingsverhaal in woord en beeld laten vastleggen? Boek dan een fotoshoot met Josefien