Marjolein is 34 jaar, woont in Avelgem en is spoedverpleegkundige van beroep. Ze is mama van Arthur, 5 maanden, Cas, 2 jaar en Andreas, 4 jaar.
Hoe verloopt de borstvoeding tot nu toe?
De borstvoeding verloopt heel goed! Net zoals bij de grote broers.
Het begin is wel telkens zwaar geweest. Ongeveer 10 dagen letterlijk en figuurlijk op de tanden bijten en heel veel hulp vragen van een topvroedvrouw! Vanaf de tweede voeding waren mijn tepels telkens kapot gezogen. Zeker bij onze eerste zoon Andreas. Hij was een hongerige beer van 4kg800. Hij zoog heel krachtig en had heel veel honger. De eerste dagen was dit bijna elk uur en al zeker elke twee uur. Dit was erg heftig en pijnlijk. Er vloeiden veel traantjes maar tegelijk heb ik ook nooit gedacht aan opgeven. Dat was gewoon geen optie. Het moest lukken en ik had er ook het volste vertrouwen in. Ik wist dat het zou verbeteren. Ik zag hoe het ging bij mijn tweelingzus die 8 weken voor mij bevallen was van haar tweede zoon. Ze gaf mij ook enorm veel tips en tricks en heel veel steun. Er was een soort gemoedsrust dat het zou lukken.
Er vloeiden veel traantjes maar tegelijk heb ik ook nooit gedacht aan opgeven.
Ik kreeg ook heel veel hulp van mijn man. Soms kon hij alleen supporteren maar hij speelde ook erg in op mijn gemoed. Hij motiveerde me om door te bijten en vooral goed te blijven ademen en te proberen ontspannen tijdens de voedingen.
De vroedvrouw die bij mij thuis komt, Sharon, is ook een toppertje! Ze kon me heel goed “lezen” en begreep heel goed wat ik voelde en nodig had. Zo kwam ze bij Cas zelfs tweemaal per dag op een slechte dag. Ze leerde mijn man wat hij moest doen om de stuwing weg te masseren, hielp me om de kindjes helemaal perfect aan te leggen, enzovoort.
Hoe vaak voed je gemiddeld per dag?
Nu voed ik nog steeds 8 keer per dag.
Gaf je moeder jou borstvoeding? En had dit een invloed op je eigen borstvoedingservaring?
Mijn moeder gaf ons allemaal borstvoeding. Bij mijn tweelingzus en ik kreeg één de borst en de andere de fles en zo telkens afwisselend. Misschien had dit onbewust een invloed op mijn keuze. Ik heb me er nooit vragen bij gesteld. Borstvoeding geven aan mijn kinderen was voor mij een evidentie. Ik werd waarschijnlijk het meest beïnvloed door mijn tweelingzus. Het feit dat we in mijn sector 5 maand borstvoedingsverlof krijgen, weliswaar met een lage uitkering in plaats van loon, is een factor die veel invloed heeft. Dit geeft je echt de tijd om ten volle te genieten van de borstvoedingsmomenten met je baby.
Het feit dat we in mijn sector 5 maand borstvoedingsverlof krijgen, is een factor die veel invloed heeft.
Hoe voelt het om borstvoeding te geven op een openbare plaats?
De eerste maal was ik wel wat bang, vooral omdat de borstvoeding bij Andreas toen nog pijnlijk en moeilijk verliep. Je steekt je weg achter een doek en kan dan ook niet zo goed meer controleren of alles ok is, je hoort je baby ook niet goed slikken door het lawaai rondom jou. Maar ik kreeg gelukkig snel meer zelfvertrouwen op dat vlak.
Over het algemeen kijken mensen respectvol en gecharmeerd of beginnen ze over hun eigen ervaringen en verleden rond borstvoeding te vertellen.
Ik heb toch een keer stress gehad door een voorval in een zwembad. Ze waren nogal erg baby-onvriendelijk. Ik had al verschillende opmerkingen gekregen aan de balie en van de redder in het zwembad omwille van het meenemen van een baby naar het zwembad. Op het moment dat ik me dan moest neerzetten om borstvoeding te geven, was ik echt op mijn ongemak. Een nieuwe opmerking zou ik niet zo goed meer kunnen verdragen hebben op dat moment. Gelukkig kwam er geen... Over het algemeen kijken mensen respectvol en gecharmeerd of beginnen ze over hun eigen ervaringen en verleden rond borstvoeding te vertellen.
Hoe kijk je naar je borsten? En is die blik veranderd sinds je borstvoeding geeft?
Nu kijk ik al helemaal anders naar mijn borsten dan voor de zwangerschappen. Voor de kindjes had ik weinig zelfvertrouwen. Achteraf natuurlijk onterecht. Trots had ik moeten zijn en ermee lopen pronken want na drie keer groeien en krimpen zijn ze toch niet zo “topmodel” meer. Wie beweert dat zwangerschappen en kindjes niets veranderen aan de borsten zijn leugenaars. Ik ben vooral blij dat ze mijn drie zonen zo goed kunnen voeden. Het zijn schitterende "melkvatjes". Het is echt een manier om te verbinden met je baby.
Wie beweert dat zwangerschappen en kindjes niets veranderen aan de borsten zijn leugenaars.
De controlerende blik van je baby net voordat hij aanhapt (is dit wel de juiste mama?), of de verlangende blik als je hem op neemt omdat hij wil drinken, de verliefde blik na het drinken, of het gelukzalig indommelen aan de borst met af en toe een heerlijke glimlach in zijn slaap, … Stuk voor stuk zalige momenten.
Ik ben dankbaar voor elk moment dat mijn borsten iemand en vooral mezelf kunnen blij maken!
Ik geef ook borstvoeding om de kans op borstkanker te verminderen, al is dit niet de hoofdreden. Maar in mijn dichte omgeving kreeg iemand de diagnose borstkanker vlak na het stoppen met voeden van haar derde kind. Dan plots moeten afscheid nemen van je borsten en er nieuwe krijgen (gelukkig maar), is toch wel confronterend en zwaar. Ik ben dankbaar voor elk moment dat mijn borsten iemand en vooral mezelf kunnen blij maken!
Moest er een toekomstige mama naast jou zitten, welk advies zou je haar geven?
Ik laat ze vooral haar eigen keuze maken. Maar ik zou wel vermelden dat het begin moeilijk kan zijn. En tegelijk ook de leuke momenten vermelden zoals de vertederende blikken van je kind en het belang van hechting. Als ze er dan aan beginnen zou ik aanraden om een hele goede vroedvrouw/lactatiekundige te vragen voor onmiddellijk na de thuiskomst.
Herinner je je een grappig moment tijdens het voeden?
Niet zozeer tijdens het voeden, maar het had er wel mee te maken. Onlangs zat Cas op mijn schoot en hij duwde hard tegen mijn borsten. Ik zei dat ik pijn had. Mijn man zei dat hij moest oppassen voor mama’s melk. En onze oudste zoon speelde er op in: “Ja, je mag niet duwen. Anders zou mama’s melk er uit spuiten over jou tot op de grond en dan moet Arthurtje het oplikken.”
Welke rol speelt jouw partner in het verloop van de borstvoeding?
Hij steunt me bij mijn keuzes. Hij hielp me ook goed tijdens die eerste weken. En hij probeert nu vooral de andere kindjes te entertainen zodat Arthur rustig kan verder drinken en ik ook rustig kan blijven zitten. Dat is ook net wat mijn man dwars zit. Hij kan minder verbinden met Arthur en moet heel veel tijd steken in de grote broers. Dat wringt soms wat. Maar dat wordt achteraf hopelijk ruimschoots goedgemaakt.
Mijn man entertaint nu vooral de andere kindjes, zodat Arthur rustig verder kan drinken.
Wat is je favoriete borstvoedingshouding?
De madonnahouding. In de eerste twee weken legde ik de kindjes ook vaak in rugbyhouding aan om de tepels wat te sparen.
Waar zie je jezelf staan binnen dit en één jaar (als het op borstvoeding aankomt)?
Ik zou heel graag nog steeds borstvoeding geven. Dit zal vooral afhangen van ons zoontje en wat hij wil.
Vat jouw ervaring met borstvoeding samen in 1 zin:
Een super ervaring waar ik niet onmiddellijk afscheid van wil nemen.
Wil je ook graag jouw borstvoedingsverhaal in woord en beeld laten vastleggen? Boek dan een fotoshoot met Josefien