Hoe verloopt de borstvoeding tot nu toe?

Balthasar is geboren na meer dan drie uur persweeën. We hebben allebei heel hard moeten werken, en uiteindelijk heeft de gynaecoloog moeten helpen, met onder andere een zuignap. Na de geboorte moest hij dus even bekomen van het hele gebeuren. Hij had nog geen aandacht voor het drinken en lag uitgeteld op mijn borst. De eerste voeding(en) heb ik dus handmatig gekolfd en op lepeltjes en pipetjes aan Balthasar moeten geven. Samen met de vroedvrouwen van het ziekenhuis zijn we blijven proberen hem aan te leggen, en uiteindelijk had hij het na ongeveer anderhalve dag begrepen en begon hij heel goed van de borst te drinken. Sindsdien gaat het heel vlot en gemakkelijk. Ik heb (nog) nooit last gehad van kloven, ontstekingen of andere narigheid. Dat is echt een zegen!

Ik heb (nog) nooit last gehad van kloven, ontstekingen of andere narigheid. Dat is echt een zegen!

Ik heb fysiek veel afgezien bij de bevalling, dus ik moest ook veel herstellen. Dat stond in de weg van de verbinding tot Balthasar. De eerste periode met Balthasar heb ik best moeten zoeken. Naar wie hij is als baby, als mens. Naar het nieuwe, prille leven. Naar wie ikzelf ben als verse moeder, en hoe ik mij kan vinden in deze nieuwe rol, naar ook hoe ik mijzelf zoals voor de bevalling kan blijven behouden.

Het overweldigende moedergevoel overspoelde me dus niet direct bij de geboorte en ik vond (vind) het best een bevreemdende periode. De borstvoedingsmomenten zijn voor mij fijne, rustige momenten om naar Balthasar te kijken, en te zoeken wie wij samen zijn. Natuurlijk ben ik wel eens afgeleid tijdens het voeden, zit ik af en toe op mijn gsm (of val ik ‘s nachts in slaap), maar ik vind het nog altijd heel waardevolle momenten waarbij ik (letterlijk) even stil kan staan bij mijzelf en hem.

De borstvoedingsmomenten zijn voor mij fijne, rustige momenten om naar Balthasar te kijken, en te zoeken wie wij samen zijn.

Hoe vaak voed je gemiddeld per dag?

Ongeveer acht keer per dag, zo om de drie uur. Soms is het wat minder, of wat meer. Er was een periode dat hij ‘s nachts al bijna doorsliep, maar dat is nu weer even verleden tijd. Dat is wel jammer, zeker omdat we even hebben kunnen ‘proeven’ van hoe het is om niet om de drie uur gewekt te worden. Maar ik probeer vast te houden aan het mantra “alles is een fase”. Ook dit zal weer voorbij gaan.

Ik probeer vast te houden aan het mantra “alles is een fase”.

Gaf je moeder jou borstvoeding? En had dit een invloed op je eigen borstvoedingservaring?

Mijn moeder gaf mij en mijn oudere broer borstvoeding, dat was (denk ik) een evidentie voor haar. Voor mij was het net zo een evidentie. Dat komt door mijn moeder, en door de rest van mijn omgeving waar er open over borstvoeding wordt gepraat en de meeste vrouwen die ik ken het toch in ieder geval proberen. Dat maakte dat ik ook tenminste het voornemen had om borstvoeding te starten.

Blijkbaar ben ik zelf op drie maanden gestopt met van de borst te drinken omdat ik toen ook gekolfde melk in flesjes dronk en dat wel zo gemakkelijk vond. Ik was een beetje lui, en mijn moeder was diep beledigd door die afwijzing. Maar mijn vroedvrouw verzekerde dat dat maar voorkomt in heel uitzonderlijke gevallen, dus ik had daar verder geen schrik voor. Balthasar drinkt nu ook al af en toe uit een flesje en dat gaat heel goed.

Hoe voelt het om borstvoeding te geven op een openbare plaats?

In het begin was ik wel wat bewust van mijn omgeving, en vond ik het wel spannend. Maar ik merk dat ik er steeds losser in ben geworden, en nu echt geen probleem meer heb om een borst te ontbloten om Balthasar te laten drinken. Ik heb geen idee wat anderen ervan vinden als ik dat bij een koffietje op een terras doe. Ik snap ook wel dat dat misschien wat raar is, maar ik denk dat als je het zelf met een evidentie doet, dat mensen het dan ook wel vaak gewoon accepteren. Ik krijg vooral liefdevolle blikken, of ik kies er voor om de afkeurende niet te zien.

Ik denk dat als je het zelf met een evidentie doet, dat mensen het dan ook wel vaak gewoon accepteren.

Hoe kijk je naar je borsten? En is die blik veranderd sinds je borstvoeding geeft?

Mijn borsten voelen misschien minder van mij, nu, maar meer van Balthasar. Misschien dat ik daarom ook weinig moeite heb met voeden in het openbaar.

Ik vond mijn borsten altijd wel mooi. Ze zijn nu uiteraard van vorm en volume veranderd, maar ik heb daar weinig problemen mee. Ik vind het vooral mooi dat ze nu hun biologische functie aan het vervullen zijn. Mijn hele lijf is natuurlijk veranderd na de zwangerschap en bevalling. Zachter, ronder, elastischer. Maar dat lijf past nu ook wel bij deze nieuw fase.

Mijn hele lijf is veranderd na de zwangerschap en bevalling. Zachter, ronder, elastischer.

Herinner je je een grappig moment tijdens het voeden?

Als ik borstvoeding geef, wil de andere borst nog wel eens enthousiast meelekken. Overdag heb ik borstcompressen, en ‘s nachts druk ik een tetradoek tegen de borst waar Balthasar niet aan drinkt. Eén nacht had ik geen tetradoek bij de hand, maar voelde ik mijn andere borst wel enthousiast beginnen meewerken. Ik heb dan Balthasar moeten loskoppelen om snel een tetradoek van de waslijn te plukken op de gang, onderwijl melk sproeiend uit mijn beide borsten. Op het nachtelijke moment zelf was het vooral wat stresserend, want Balthasar vond het natuurlijk niet leuk om de melk van hem weggetrokken te krijgen, maar de ochtend erop zag ik het beeld nog eens voor me, met die melksproeiers in het donker door de kamer, en vond ik het toch vooral wel heel grappig.

Welke rol speelt jouw partner in het verloop van de borstvoeding?

Simon is heel ondersteunend, op alle vlak. In de borstvoeding laat hij mij mijn gevoel volgen. Voor hem was het ook logisch om te starten met borstvoeding. Maar hij is er ook rustig onder, en zet er geen timing op van hoe lang ik het nog zou ‘moeten’ doen van hem.

Hij ziet dat het me soms veel energie kost, dat het me weerhoudt om langere periodes weg te zijn van Balthasar, dat ik het kolven niet per se leuk vind, ... Dus hij zou het heel ok vinden als ik zou stoppen met borstvoeding, bijvoorbeeld in september als Balthasar naar de crèche gaat en ik dus meer zou moeten beginnen kolven. Alles wat ik Balthasar nu al heb gegeven is al heel fijn.

Alles wat ik Balthasar nu al heb gegeven is al heel fijn.

Ik weet het zelf nog niet zo goed, omdat ik zelf op zich minstens een jaar borstvoeding zou willen blijven geven. Maar ik vind het heel fijn dat Simon me helpt herinneren dat ik ook voor mezelf mag zorgen, dat ik daarmee Balthasar niet te kort doe.

Moest er een toekomstige mama naast jou zitten, welk advies zou je haar geven?

Neem je tijd. In de hele zoektocht naar wie ik ben als moeder, was tijd het allerbelangrijkst. Tijd zodat ik kon ontdekken en mocht zoeken.

In de hele zoektocht naar wie ik ben als moeder, was tijd het allerbelangrijkst.

En heb af en toe schijt aan alle adviezen en meningen. Ik merk dat ik zelf heel ontvankelijk ben voor allerlei (ongetwijfeld) goedbedoelde adviezen. Dan begin ik aan mezelf te twijfelen, en verdrink ik in al die verschillende meningen en artikels. Mijn oplossing daarvoor is nu: niet te veel lezen, niet te veel naar andere meningen luisteren. Uit zelfbescherming, en uit vertrouwen dat ik en Balthasar elkaar goed aanvoelen zoek ik vooral mijn eigen weg.

Heb af en toe schijt aan alle adviezen en meningen.

Ieder verhaal is anders. Zo ook elk moederschap, en elk (borst-)voedingsverhaal. Als borstvoeding lukt, is dat heel mooi en bijzonder. Maar als je het niet (meer) wil, of als het niet (meer) gaat, is het ook écht OK om het op je eigen manier te doen.

Dus wat ik vooral zou doen als er een toekomstige moeder naast me zou zitten, is zoveel mogelijk mijn adviezen voor me houden. Tenzij ze er expliciet naar vraagt.

Wat is je favoriete borstvoedingshouding?

Meestal voed ik thuis in de traditionele Madonna-houding, maar ik vind het fijn om te zoeken naar de meest aangename houding van dat specifieke moment. ‘s Nachts is het vaak liggend. De koalahouding, waarbij Balthasar rechtop zit, vind ik ook heel fijn en gezellig, bijvoorbeeld. Zeker als ik ergens op verplaatsing ben. Het is een houding waarbij ik hem zelf minder moet tillen (omdat hij op mijn been zit) waardoor het wat minder belastend is en ik geen rugleuning nodig heb.

Waar zie je jezelf staan binnen dit en één jaar (als het op borstvoeding aankomt)?

Ik denk dat de kans groot is dat ik dan geen borstvoeding meer geef. Ik wil het openhouden, maar ik wil vooral proberen te blijven voeden tot één jaar, en daarna zien we wel. Zoals steeds wil ik vooral mijn gevoel volgen en zien wat het brengt.

Vat jouw ervaring met borstvoeding samen in 1 zin:

In het Swahili bestaat een term voor de relatie van moeder en baby in de eerste prille maanden, als een onderling verbonden eenheid die elkaar wederzijds beïnvloedt. Ik ervaar die eenheid op z’n sterkst tijdens het borstvoeden. Dus geen zin, maar één woord, om te koesteren en te proeven: Mamatoto.

Mamatoto.