Hoe verloopt de borstvoeding tot nu toe?

Borstvoeding geven was iets dat ik zo ontzettend graag wilde doen voor beide kindjes. Ik ben bevallen van Xylia met een keizersnede. Die is goed verlopen waardoor ze snel bij mij kon liggen. Ik had dus verwacht dat het een even vlotte start van de borstvoeding zou zijn als bij mijn eerste dochter, maar dat bleek niet helemaal het geval. Xylia had het heel moeilijk met juist aanhappen en aan de borst blijven. Dat was tot grote frustratie van haar en van ons (en alle verpleging). Die eerste nacht was dus ook best zwaar, met allerlei verschillende (vaak ook borstvoeding onvriendelijke) adviezen.

Die eerste nacht was best zwaar, met allerlei verschillende (vaak ook borstvoeding onvriendelijke) adviezen.

De dagen in het ziekenhuis bleef de borstvoeding moeilijk gaan. Er waren veel bemoeienissen maar weinig echte hulp en ik was heel gestresseerd. Ik besloot (na overleg met onze vroedvrouw) om op de tweede dag na mijn keizersnede al naar huis te gaan, in de hoop daar rust te kunnen vinden. Dat bleek uiteindelijk de juiste keuze want eenmaal thuis was het een heel ander verhaal. Ja, we moesten nog heel erg zoeken en we hadden de eerste dagen altijd vier handen nodig om haar te laten aanhappen en te laten drinken. Maar we kregen tips, oefeningen en vooral geduldige ondersteuning van de vroedvrouw en zo lukte het ons en Xylia uiteindelijk toch! Dankzij een geweldige samenwerking tussen de vroedvrouw, mijn man en zelfs mijn mama die haar mee kwam ondersteunen en vasthouden. Nadien ging het - gelukkig - eigenlijk elke dag beter.

Ondertussen is het echt een gemak en plezier om haar te voeden en kan ik heel erg genieten van die rustpuntjes in de dag. Haar zien drinken en genieten kan mij ook volledig tot rust brengen. Ze is nu wel heel erg op de leeftijd dat ze heel snel afgeleid is en ze durft dus serieus wat spartelen om alles te kunnen zien.

Hoe vaak voed je gemiddeld per dag?

Een keer of 8 gemiddeld, ik hou het niet exact bij. Ik voel intussen ook een verschil tussen haar voedingen als ze honger heeft, of haar voedingen om even veilig tot rust te komen. Bij die laatste is ze na een paar slokken afgeleid en weer met iets anders bezig. Op zich maakt het voor mij niet uit of ze nu honger heeft of niet, ze mag altijd een slokje komen drinken.

Of ze nu honger heeft of niet, ze mag altijd een slokje komen drinken.

Gaf je moeder jou borstvoeding? En had dit een invloed op je eigen borstvoedingservaring?

Mijn mama gaf mij slechts een korte periode borstvoeding. Door een heel zware geboorte en een aandoening bij mij, had zij het best moeilijk in de eerste weken na de bevalling. Ik wilde altijd graag proberen om borstvoeding te geven, maar dat staat op zich los van haar ervaring. Mijn mama heeft mij wel altijd gesteund in die wens.

Hoe voelt het om borstvoeding te geven op een openbare plaats?

Bij mijn eerste dochter had ik daar iets meer moeite mee en voelde het soms wat onwennig aan, maar toen brak de hele coronacrisis uit en gingen we in lockdown. Zoyla was toen ongeveer 7 maanden. In de daaropvolgende maanden hebben wij bijna nooit meer op verplaatsing gedronken.

Borstvoeding is nu eenmaal haar eten en troost en zij heeft daar recht op.

Bij mijn tweede dochter voel ik mij daar iets vrijer in. Ik blijf wel een voorzichtig persoon en zal nog steeds opletten dat ik niet al te bloot ben of dat ik me een beetje discreet opstel. Maar ik ga me zeker niet écht verstoppen of het kind bedekken; borstvoeding is nu eenmaal haar eten en troost en zij heeft daar recht op. Ik heb overigens nog nooit echt een negatieve reactie gekregen eigenlijk, mensen kijken eerder weg of gaan wat uit de weg.

Hoe kijk je naar je borsten? En is die blik veranderd sinds je borstvoeding geeft?

Ik heb nooit heel veel emoties gehad bij mijn borsten, ze waren er gewoon… Ik vond ze wel altijd net te klein of ongelijk. Lichamelijk zijn ze er niet écht beter van geworden, van het zwanger zijn en voeden. Maar mentaal kijk ik er wel anders naar nu.

Hoe zot is het dat ik niet alleen een baby kan laten groeien maar ook kan voeden en troosten met die twee borsten.

Ik vind ze nu gewoon vooral ontzettend magisch, eigenlijk: hoe zot is het dat ik niet alleen een baby kan laten groeien maar ook kan voeden en troosten met die twee borsten. Ik blijf dat een wonder vinden, het voedende, die troost en die perfect aangepaste antistoffen.

Moest er een toekomstige mama naast jou zitten, welk advies zou je haar geven?

Omring jezelf met die ene persoon die je gaat ondersteunen in wat jij wil en laat je niet van je stuk brengen door alle vaak uiteenlopende adviezen. Zelfs in het ziekenhuis kregen wij allerlei adviezen (sommigen totaal niet borstvoeding vriendelijk) en ik was zo blij dat ik snel naar huis kon en kon terugvallen op onze vertrouwde vroedvrouw en mijn eigen gevoel. Dus kies wie je vertrouwt, informeer je en luister naar je mama-gevoel.

Laat je niet van je stuk brengen door alle vaak uiteenlopende adviezen.

Herinner je je een grappig moment tijdens het voeden?

Net thuis met een pasgeboren kleintje, zaten we wat te knoeien om haar goed aan te leggen en de poes kroop er gezellig bij op schoot. Dat was zo een vertederend moment en het deed ons de zorgen en moeilijkheden van die eerste week even vergeten. De poes doet dat nu trouwens geregeld nog, al wordt de plek op de schoot steeds krapper.

Welke rol speelt jouw partner in het verloop van de borstvoeding?

Hij is echt één van de grootste redenen dat het zo’n succes is geworden. Hij heeft dat altijd heel erg gesteund en bewonderd maar vooral ook gefaciliteerd. Hij hielp de eerste dagen élke voeding met het aanleggen en vasthouden. Zonder zijn hulp was het bijna onmogelijk en het is dus zeker mede daardoor dat het gelukt is. Hij bracht ook die eerste weken snacks en drinken en zorgde ervoor dat ik alles had wat ik nodig had om comfortabel te voeden, dag én nacht, en hield ‘s nachts de baby na het drinken rechtop om de kans op reflux te verminderen.

Zonder zijn hulp was het bijna onmogelijk.

Wat is je favoriete borstvoedingshouding?

Ik ben er nooit in geslaagd om veel verschillende houdingen te doen werken. Ik heb zelf ook beperkte mobiliteit in één arm en was altijd bang dat dat ervoor zou zorgen dat ik haar niet goed zou kunnen voeden of vasthouden. Dat bleek gelukkig helemaal op te lossen met ondersteuning. Wij zitten dus meestal gewoon in de klassieke zittende houding, zodat ik de zetel en kussens kan gebruiken om haar mee te ondersteunen zodat ik haar minder zelf moet vasthouden.

Waar zie je jezelf staan binnen dit en één jaar (als het op borstvoeding aankomt)?

Hopelijk nog steeds aan het voeden. Ik heb mijn oudste dochter gevoed zolang zij dat wilde. Toen ze een maand of 15 was, vroeg ze zelf steeds minder vaak om te drinken. Heel geleidelijk doofde het daarna uit, helemaal op haar ritme. Ik wil dat bij Xylia ook heel graag doen, haar zelf laten bepalen hoe vaak en hoe lang ze daar zelf nood aan heeft.

Ik heb mijn oudste dochter gevoed zolang zij dat wilde.

Vat jouw ervaring met borstvoeding samen in 1 zin?

Een langlopend project met ups en downs en ook veel liefde.

Is er verder nog iets dat je kwijt wilt, dat je hierboven niet kon delen?

Het gaat misschien niet vanzelf of het is soms echt wel zwaar, maar het is wel de moeite waard om het te proberen en het wordt ook gemakkelijker. Geef dus niet op, als je dat niet echt zelf wil.