Ik interviewde Chelsea vorig jaar rond dezelfde periode. Toen had ze baby Lea nog in de buik. We deden de shoot opnieuw en ik stelde een paar andere vragen aan Chelsea, onder andere over haar ervaring met tandemvoeden.

Hoe is het om twee kindjes tegelijk te voeden?

Ik vind het wel speciaal, maar iets minder romantisch dan ik mij had voorgesteld. Ik was er in de eerste maanden en weken vooral gerust in dat Stella wat kon helpen met de productie te reguleren en dat ze ook nog even bij mij mocht komen drinken. Dat ze niet haar plaatsje kwijt was. Samen drinken, tegelijk, was niet altijd evident. Maar nu gebeurt dat wel vaker en dat vinden ze dan allebei hilarisch. Liggen ze wat te spelen aan mijn borsten. Stella weet dat ze niet altijd en overal nog kan drinken, dat is soms lastig voor haar. Of ze wil ook nog drinken aan de andere kant en dat gaat voor mij niet altijd. Met als gevolg dat er af en toe een kleine crisis is. Maar die mogen er zijn, want het geeft haar een kans om te ontladen. Ik geloof ook echt in de meerwaarde van tandemvoeden om weerstand op te bouwen. Lea is altijd heel snel beter als ze eens verkouden is, en Stella ook. Wij wisselen onder ons drie continu dingen uit aan elkaar, dat vind ik magisch.

Wij wisselen onder ons drie continu dingen uit aan elkaar, dat vind ik magisch. .

Hoe voelt het om in het openbaar te voeden met twee kindjes?

Met Lea alleen is dat nooit raar. Al hoorde ik wel onlangs dat iemand vond dat ik dat niet moest doen en zeker niet als mannen er op kunnen kijken. Ze vond dat de kat bij de melk zetten. Ik schrok daar echt van, omdat het van iemand was van mijn eigen generatie. Misschien wat naïef van mij om te denken dat leeftijdsgenoten daar sowieso oké mee zijn. Maar ik ben het in ieder geval niet gewoon dat mensen een probleem maken van borstvoeding in het openbaar. Uiteindelijk zal dat voor mij toch niks veranderen. Ik geef mijn kindjes eten en dat moet kunnen. Bovendien doe ik dat ook subtiel, ik zit niet met mijn borsten bloot en daar is gewoonweg niks seksueel aan.

Iemand vond dat ik dat niet moest doen, en zeker niet als er mannen op kunnen kijken.

Met Stella is dat een beetje anders. Als ze er niet om vraagt, zal ik het niet aanbieden. Wanneer ze er wel om vraagt, hangt het sterk af van het moment, de omgeving en mijn entourage. Omdat ik bij Stella weet dat dat minder noodzakelijk is. Daarmee bedoel ik dat de behoefte die ze heeft ook op een andere manier kan ingevuld worden, door aandacht of een knuffel bijvoorbeeld, en dat voelt voor mij op sommige momenten toch wat makkelijker aan. En soms heb ik ook gewoon niet zo veel zin in een peuter aan de borst. Op andere momenten ben ik dan weer blij dat ons borstvoedingsverhaal nog niet volledig voorbij is.

Soms heb ik ook gewoon niet zo veel zin in een peuter aan de borst

En hoe reageert je omgeving nu op het tandemvoeden?

Heel normaal. Misschien verwondert het hen niet omdat ik altijd al heb aangegeven dat ik dat zag zitten en we hebben ook veel gelijkgestemden om ons heen. Als er dan toch verwondering is, is er vaak ook interesse.

Hoe vaak voed je zo gemiddeld per dag?

Lea drinkt nog heel vaak, ik hou dat niet bij omdat ik het op het gevoel doe. Soms voel ik eens aan mijn borsten als ik denk dat ze al even niet meer gedronken heeft. Stella drinkt nog één keer mee. Ik laat haar zelf bepalen wanneer. Maar meestal is het ’s ochtends als ze wakker wordt, of in de loop van de voormiddag.

Kan je mama’s die zwanger zijn van een tweede kindje, en nog borstvoeding geven, tips geven wat betreft tandemvoeden of voeden tijdens de zwangerschap?

Ik denk dat je gevoel volgen altijd de beste tip is. En praten over je gevoelens of twijfels met mensen die ervaring hebben. Zelf had ik het moeilijk in het begin van de zwangerschap met borstvoeding geven, omdat ik super misselijk was en mijn tepels en borsten deden pijn. Dan heb ik daar met Stella afspraken over gemaakt, waardoor het draaglijker was. Ik wou haar niet zomaar die momenten aan de borst ontzeggen. En ik wist ook veel, over mogelijke pijn, over de kans op stilvallen of verminderen van de melkproductie. Doordat ik die dingen al wist, voelde ik mij minder onzeker. Ik verloor geen tijd of energie aan opzoekwerk en ik wist waar ik terecht kon bij vragen of problemen. Dat deed veel voor mij.

Je gevoel volgen, is altijd de beste tip.

Het hielp ook dat ik enkele mama’s kende die tandem borstvoeding gaven en daar met hen openlijk kon over praten. Dat maakt ook dat je je volgens mij als ouders, dus niet alleen de moeders maar ook de partners, zekerder voelt. Want naar mijn gevoel is het iets dat je met je partner doet. Die moet toch mee zijn in het verhaal om daar de nodige steun en hulp van te krijgen.

In welke houding geef je borstvoeding aan twee kindjes?

Meestal drinken ze om de beurt, soms samen. De houding hangt af van waar we zijn of hoe ze het zelf willen. Lea zit nu in een fase waarbij ze liefst ondersteboven aan mijn borsten zou drinken. Best wel grappig met momenten, maar soms ook wel pijnlijk als ze de grenzen van de elasticiteit van mijn tepels opzoekt. Stella daarentegen wil graag ‘zoals een baby’ drinken. Ik denk dat dat haar manier is om ook nog even terug dat kleine kindje te mogen zijn. En ik ga daar meestal graag in mee. Maar evengoed kan het zijn dat ik haar vraag om toch een beetje recht te zitten. Ik stel kleine grenzen, om ervoor tee zorgen dat ik het kan volhouden. Want hoe graag ik ze ook zie, dat constante gevoel van kindjes op of aan mij, kan mij ook wel eens te veel worden.

Ik stel kleine grenzen, om ervoor te zorgen dat ik het kan volhouden.

Herinner je je een grappig moment tijdens het tandemvoeden?

Als ze samen drinken, is dat eigenlijk bijna altijd grappig. Nu Lea bijna een jaar oud is, is er zoveel interactie tussen die twee. En dat gaat dan gewoon door aan de borst. Soms is er dus ook ‘ruzie’ aan de borst, Lea die aan Stella frummelt en Stella die dat niet leuk vindt. Maar vaak liggen ze gewoon te lachen naar elkaar aan de borst. Dan loop ik toch wel over van liefde en voel ik echt zo een warm gevoel vanbinnen. Dat is zo een schone vorm van verbondenheid, ik koester die momenten zo enorm.

Als ze samen drinken, is dat eigenlijk bijna altijd grappig.

Waar zie je jezelf staan binnen dit en één jaar (als het op borstvoeding aankomt)?

Ik heb mij altijd voorgenomen het te nemen zoals het komt. Over een jaar is Lea bijna twee dus ik vermoed dat die dan waarschijnlijk nog borstvoeding zal krijgen. Graag zelf. Van Stella weet ik dat niet. Het is heel stilletjes aan het uitdoven denk ik. Maar dat mag van mij echt volledig op haar tempo. Ik wil graag dat het heel natuurlijk stopt, dat zou ik het mooiste vinden.

Ik wil graag dat het heel natuurlijk stopt, dat zou ik het mooiste vinden.

Is er verder nog iets dat je kwijt wilt, dat je hierboven niet kon delen?

Ik wil echt graag meehelpen om alle taboes en misverstanden die bestaan over borstvoeding, de wereld uit helpen. Ik hoor nog te vaak dingen die ouders onzeker maken of ik zie nog te weinig ‘normalisatie’ van borstvoeding. En dat stoort mij. Zelfs instanties waar ouders net heel hard op vertrouwen, zoals Kind & Gezin, geven niet altijd de juiste info mee. Natuurlijk moeten ouders doen waar ze zich goed bij voelen. Voor sommigen is dat borstvoeding tot zes maanden, voor anderen zo lang mogelijk. Maar die keuze moet gebaseerd zijn op de juiste informatie.

Natuurlijk moeten ouders doen waar ze zich goed bij voelen (...) maar die keuze moet gebaseerd zijn op de juiste informatie.

Een vriendin vertelde mij dat de verpleegkundige tegen haar had gezegd dat haar dochtertje van 6 maanden niet meer zoveel borstvoeding mocht krijgen want dat ze anders kans had op overgewicht en diabetes. Dat zijn zaken waar ik echt kwaad van word. Daarom wil ik dan ook graag meegeven dat ouders best altijd een tweede mening vragen aan mensen met echt kennis en ervaring in borstvoeding. Zoals bij vroedvrouwen, lactatiekundigen, bij La Leche League, bij andere mama’s die eventueel hun ervaring kunnen delen. Want het is zo zonde om te moeten stoppen omdat je verkeerde informatie gekregen hebt en vaak gaat daar toch wel wat verdriet mee gepaard.

Het is zo zonde om te moeten stoppen omdat je verkeerde informatie gekregen hebt en vaak gaat daar toch wel wat verdriet mee gepaard.